فصل يكم: برحذر داشتن از دشمنى با اهل بيت عليهم السلام
۱۰۶۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :امامانِ پس از من، دوازده نفرند كه نُه تن آنان از صلب حسين مى باشند و نهمين آنان قائمشان است. پس خوشا به حال كسى كه آنان را دوست بدارد و بدا به حال كسى كه ايشان را دشمن بدارد.
۱۰۶۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :امامانِ پس از من، به تعداد نقيبان بنى اسرائيلند كه دوازده نفر بودند ـ حضرت سپس دست خود را بر پشت حسين عليه السلام نهاد و فرمود: ـ از پشت اين، نُه امام پاك پا به عرصه هستى مى گذارند كه نهمين نفر، مهدى آنان است، او زمين را از عدل و داد پر مى كند همان گونه كه از جور و ستم پر شده است. پس، واى بر كسانى كه آنان را دشمن بدارند.
۱۰۶۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اگر بنده اى هزار سال در ميان صفا و مروه، خدا را عبادت كند و هزار سال ديگر و هزار سال ديگر، اما محبّت ما را نداشته باشد، خداوند او را در آتش دوزخ سرنگون سازد. حضرت سپس اين آيه را تلاوت كرد: «بگو: من براى آن (رسالت) از شما مزدى نمى خواهم، مگر دوست داشتن خويشاوندان را».
۱۰۶۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اگر بنده اى هزار سال خدا را عبادت كند وسپس چون قوچ قربانى شود، اما با بغض نسبت به ما اهل بيت، نزد خداوند آيد، خدا عملش را به خودش برمى گرداند.
۱۰۶۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند نفرت دارد از كسى كه از روى سيرى چيزى بخورد و از كسى كه از طاعت پروردگارش غافل گردد و از كسى كه سنّت پيامبر او را فرو گذارد و از كسى كه پيمان او را بشكند و از كسى كه عترت پيامبر او را دشمن دارد و از كسى كه همسايگانش را بيازارد.
