۱۲۰۶.امام صادق عليه السلام:خاك قم، مقدّس است و مردم آن، از ما هستند و ما از آنهاييم. هر جبّارى كه بخواهد به آنان بدى و گزندى برساند، زود كيفر بيند و اين تا زمانى است كه آنان [اهل قم] به برادران خود خيانت نكنند؛ اگر اين كار را بكنند، خداوند پادشاهانى نابكار بر ايشان مسلّط گرداند. بدانيد كه مردم قم، ياران قائم ما و دعوتگران به حقّ ما هستند. حضرت سپس سرش را به طرف آسمان بلند كرد و گفت: بار خدايا، آنان را از هر فتنه اى نگه دار و از هر نابودى و هلاكتى نجاتشان بخش.
۱۲۰۷.امام صادق عليه السلام:به زودى كوفه از مؤمنان خالى گردد و بساط علم از آن برچيده شود همان گونه كه مار در سوراخش مى خزد. سپس علم و دانش در شهرى به نام قم آشكار گردد و اين شهر به كانون علم و فضل تبديل شود، تا جايى كه در روى زمين، مستضعف دينى باقى نماند، حتى زنان پرده نشين. اينها همه در زمانى اتفاق افتد كه ظهور قائم ما، نزديك است. خداوند، قم و اهل آن را به منزله حجّت قرار مى دهد. اگر نه چنين بود، بى گمان زمين، مردم را در كام خود فرو مى برد و در زمين، حجّتى باقى نمى ماند. علم و دانش از قم به ساير نقاط شرق و غرب عالم سرازير مى شود و بدين سان حجّت خدا بر خلق تمام مى شود، تا جايى كه در روى زمين كسى باقى نمى ماند كه دين و علم به او نرسيده باشد؛ پس از آن، قائم عليه السلام ظهور مى كند.
۱۲۰۸.امام صادق عليه السلام:خداوند، كوفه را براى ساير شهرها حجّت قرار داد و مردم مؤمن آن را براى مؤمنان ديگر شهرها و شهر قم را براى ديگر شهرها حجّت قرار داد و مردم آن را براى همه مردم شرق و غرب عالم از جنّ و انس. خداوند، قم و مردم آن را مستضعف [در دين و معارف دينى ]رها نكرد، بلكه به آنان توفيق داد... و زمانى خواهد رسيد كه شهر قم و مردم آن، حجّت بر مردمان باشند و اين در زمان غيبت قائم عليه السلام ما تا هنگام ظهور او باشد؛ اگر چنين نبود، بى گمان زمين، اهلش را در كام خود فرو مى برد. فرشتگان، بلايا را از قم و اهل آن دور مى كنند و هيچ جبّارى نسبت به آنان قصد سوء نكند، مگر اين كه [خداوند ]درهم شكننده جبّاران او را درهم شكند.
