۱۲۳۴.در دعاى افتتاح مى خوانيم:بار خدايا، ملتمسانه از تو مى خواهيم، حكومتى ارجمند [حكومت امام زمان عليه السلام] را كه با آن، اسلام و مسلمانان را عزّت مى بخشى و نفاق و منافقان را خوار مى گردانى، برقرار سازى و ما را در آن حكومت، از كسانى قرار دهى كه به طاعت تو فرا مى خوانند و به راه تو هدايت مى كنند و به بركت آن حكومت، كرامت دنيا و آخرت را روزى ما فرمايى؛ خداوندا آن چه را از حقّ به ما شناسانده اى، به اداى آن وادارمان كن و آن چه را از حقّ كه نشناخته ايم، ما را از آن آگاهى بخش.
بار خدايا! در سايه وجود او، پراكندگى ما را به اتّحاد و جدايى ما را به وصل و از هم گسيختگى ما را به پيوستگى تبديل كن و شمار اندك ما را فزونى بخش و خوارى و ضعف ما را به عزّت و قدرت مبدّل فرما و نياز ما را به بى نيازى و بدهكاريهاى ما را به بركت وجود او ادا فرما و فقر ما را بزداى و درويشى ما را برطرف ساز و دشوارى ما را به آسانى مبدل كن و به واسطه او، ما را روسپيد گردان و اسيريمان را آزادى بخش و خواستهايمان را برآور و وعده هايى را كه به ما داده اى، تحقق بخش و دعاى ما را اجابت فرما و ما را به آمال و آرزوهايمان برسان و بيشتر از آن چه مى خواهيم عطايمان فرما.
اى بهترين كسى كه دست سؤال به سويش دراز مى شود و اى گشاده دست ترين بخشندگان، سينه هاى ما را به وسيله او شفابخش و خشم دلهايمان را بزداى و با اذن و عنايت خويش ما را به آن چه از حقّ و حقيقت كه در آن اختلاف است (و بر ما مبهم گشته) رهنمون شو؛ زيرا كه تو هركس را بخواهى به راه راست رهنمون مى شوى و به وسيله او ما را بر دشمن خودت و دشمن ما پيروز گردان، آمين اى معبود راستين.
بار خدايا! از فقدان پيامبر خود ـ كه درود تو بر او و خاندانش باد ـ و غيبت اماممان و فراوانى دشمنانمان و سختى و شدّت فتنه هايى كه ما را در ميان گرفته است و دشمنى زمانه با ما، از درگاه تو داد خواهى مى كنيم. بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و تو را به رحمتت سوگند، اى مهربانترينِ مهربانان كه با فتحى شتابان از سوى خود و برطرف ساختن رنجها و گرفتاريها و نصرى عزّتمند و شكست ناپذير و آشكار ساختن سلطان حقيقى و فروفرستادن رحمتت بر ما و پوشاندن جامه عافيت بر قامتمان، ما را يارى و مدد رسان.
