در سال 80 هجرى و به قولى در سال 84 و يا 85، در زمان حضرت سجّاد از دنيا رفت و 90 سال، يا به قولى 91 و يا 92 سال عمر كرد. او آخرين فرد از بنى هاشم بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله را ديده بودند.
عبداللّه بن عباس
عبداللّه بن عباس بن عبدالمطّلب بن هاشم بن عبد مناف، مكنّى به ابوالعباس قرشى هاشمى، پسرعموى رسول خدا صلى الله عليه و آله بود. زمانى كه پيامبر صلى الله عليه و آله و خاندانش در شعب ابى طالب به سر مى بردند، عبداللّه به دنيا آمد. او را نزد پيامبر صلى الله عليه و آله بردند و آن حضرت با آب دهان خود، كام او را برداشت.
عبداللّه را به دليل دانش گسترده اى كه داشت، «دريا» و «حبرالاُمّة (دانشمند امّت)» مى گفتند. على بن ابى طالب عليه السلام او را به امارت بصره گماشت و همچنان عهده دار اين منصب بود؛ ولى پيش از به شهادت رسيدن على بن ابى طالب عليه السلام ايشان را رها كرد وبه حجاز برگشت. او در جنگ صفّين، يكى از سرداران على عليه السلام بود.
او از پيامبر صلى الله عليه و آله و از على عليه السلام و ابوذر و معاذ بن جبل و عمر روايت كرده است و عبداللّه بن عمر، انس بن مالك، ابوطفيل، ابو امامة بن سهل بن حنيف، برادرش كثير بن عباس، فرزندش على بن عبداللّه بن عباس و عده اى ديگر از او روايت كرده اند.
وى در سال 80 هجرى در گذشت. سال وفات او را در سالهاى 70، 73 و 65، 67 و 68 نيز ذكر كرده اند. در هنگام وفات، 70 سال و به قولى 72 يا 74 سال عمر داشت. محل درگذشت او را به اتفاق آرا طائف دانسته اند.
عمربن ابى سلمه
نامش عمر بن ابى سلمة بن عبدالاسد قرشى مخزومى است . ناپسرى رسول خدا صلى الله عليه و آله بود؛ چون پيامبر صلى الله عليه و آله با مادر او امّ سلمه ازدواج كرد. كنيه اش ابوحفص است. در سال دوم هجرى در حبشه به دنيا آمد. بنا به قولى وى در زمانى كه پيامبر صلى الله عليه و آله از دنيا رفت، نُه سال داشت. در جنگ جمل، على عليه السلام را همراهى كرد و حضرت او را به امارت بحرين و فارس گماشت. او احاديثى را از پيامبر صلى الله عليه و آله روايت كرده است.