«بگو : «اگر پدران و پسران و برادران و زنان و خاندان شما ، و اموالى كه گردآورده ايد ، و تجارتى كه از كسادش بيمناكيد ، و سراهايى كه آنها را خوش مى داريد، نزد شما از خدا و پيامبرش و جهاد در راه وى دوست داشتنى تر است ، پس منتظر باشيد تا خدا فرمانش را [ به اجرا در] آورد» ؛ و خداوند ، گروهِ فاسقان را راهنمايى نمى كند.»
ر . ك : آل عمران ، آيه 31 ؛ مائده ، آيه 20 ـ 57 ؛ توبه ، آيه 25 ؛ شعراء ، آيه 77 ـ 81 ؛ جمعه ، آيه 6 .
۱۳۷.إرشاد القلوب :خداوند به موسى وحى كرد : «آرامش و آسايشم را به ياد بندگانم آر و با آنان نيكى كن ، و مرا محبوب [ دل] آنان ساز ، كه آنان جز كسى را كه به ايشان نيكى كند ، دوست نمى دارند» .
۱۳۸.رسول خدا صلى الله عليه و آله :خداوند به محرم رازش ، موسى به عمران عليه السلام ، وحى كرد : «اى موسى! مرا دوست بدار و مرا محبوبِ بندگانم گردان». [ موسى ]گفت : پروردگارا! من تو را دوست دارم ؛ اما چگونه تو را محبوبِ بندگانت گردانم؟ [ خداوند ]فرمود : «نعمت ها و آزمايش هاي ۱ را به يادشان آور ؛ زيرا آنان از من جز خوبى به ياد ندارند».
۱۳۹.امام زين العابدين عليه السلام :خداوند عز و جل به موسى عليه السلام وحى كرد : «مرا نزد بندگانم و آنان را نزد من ، محبوب گردان!». [ موسى] گفت : پروردگارا! چه كنم؟
فرمود : «احسان و نعمت هايم را به يادشان آور تا مرا دوست بدارند ، كه اگر گريزپاى از درگاه يا گمراهى از آستان مرا بازگردانى ، برايت از عبادت يك صد سال كه روزهايش را روزه و شب هايش را بيدار باشى ، برتر است».
