۱۴۰.رسول خدا صلى الله عليه و آله :داوود عليه السلامدر گفتگو با پروردگارش عز و جل گفت : پروردگارا! كدام يك از بندگانت نزدت محبوب تر است تا به خاطر دوستى تو ، او را دوست بدارم؟ خداوند فرمود : «اى داوود! محبوب ترين بندگانم نزد من ، پاكْ دلِ پيراسته دست است كه به كسى بدى نمى رساند و دنبال سخن چينى نمى رود، كوه ها از جا كَنده شوند، ولى او از جا كنده نشود ، او دوستدار من و هر كسى است كه مرا دوست مى دارد، و مرا محبوبِ بندگانم مى گردانَد» .
[ داوود] گفت : پروردگارا! تو نيك مى دانى كه من تو را دوست دارم و دوستدار كسى هستم كه تو را دوست دارد؛ اما چگونه تو را نزد بندگانت محبوب سازم؟ [ خداوند] فرمود : «نشانه ها، بلا و نعمت هايم را به آنان يادآور شو».
۱۴۱.رسول خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عز و جل به داوود عليه السلام فرمود : «مرا دوست بدار و مرا نزد آفريده هايم محبوب گردان». داوود گفت : پروردگارا! آرى ، من تو را دوست دارم ؛ اما چگونه نزد مردم ، محبوبت گردانم؟ [ خداوند ]فرمود : «احسانم بر آنان را به يادشان آور، كه اگر به يادشان آورى ، مرا دوست خواهند داشت».
۱۴۲.رسول خدا صلى الله عليه و آله :خداوند را نزد بندگانش محبوب گردانيد تا خداوند، شما را دوست داشته باشد.
