۲۸۳.دعائم الإسلام :از امام صادق عليه السلام براى ما نقل شده است كه گروهى از شيعيان ايشان ، از كوفه براى شنيدن و فراگيرى [ حديث] ، نزد ايشان آمدند و تا آن جا كه امكان داشت ، در مدينه ماندند و پيوسته نزد او آمد و شد داشتند و از او [ حديث] مى شنيدند [ و دانش] فرا مى گرفتند. چون زمان بازگشت فرا رسيد و آنان با او خداحافظى كردند ، يكى از آنان گفت : اى پسر رسول خدا! ما را سفارشى بفرماييد .
[ امام] فرمود : «شما را سفارش مى كنم به تقواى الهى و عمل به اطاعت او و ترك گناهانش ، و اداى امانت به آن كه شما را امين دانسته ، و مصاحبت نيكو با همراهان، و مبلّغ خاموش ما بودن» .
گفتند : اى فرزند رسول خدا! چگونه در حالى كه خاموشيم ، به سوى شما فراخوانيم؟!
فرمود : «به آنچه كه از عمل كردن به طاعت خداوند فرمانتان داديم ، عمل كنيد ، از انجام دادن حرام هاى خداوندْ كه نهى تان كرديم ، اجتناب ورزيد ، با مردم با راستى و عدالت رفتار كنيد ، و امانت را ادا كنيد ، و امر به معروف و نهى از منكر نماييد ، و مردم ، چيزى جز خوبى از شما ندانند كه چون شما را بر اين حال ببينند ، خواهند گفت : اينها پيرو فلانى [ جعفر] هستند . رحمت خدا بر فلانى [ جعفر] كه چه خوب يارانش را تربيت كرده است! و ارزش آنچه را كه نزد ماست ، مى شناسند و به سوى آن خواهند شتافت .
من شهادت مى دهم كه از پدرم ، محمّد بن على (امام باقر) ـ كه رضوان و رحمت و بركات خدا بر او باد ـ شنيدم كه مى فرمود: دوستان و شيعيان ما در گذشته ، بهترين مردم دوران خود بودند . اگر در محلّه اى امام جماعتى بود ، از ايشان بود ، و اگر در قبيله اى مؤذّنى بود ، از آنان بود ، و اگر نگاهدارنده سپرده اى بود ، از ايشان بود ، و اگر امانتدارى بود ، از آنان بود ، و اگر عالمى بود كه براى دين و مصلحت كارشان به دنبال او بودند ، از ايشان بود . پس شما نيز چنين باشيد . ما را محبوب مردم كنيد و در نظر آنها ما را مبغوض نسازيد».
