۳۵۱.امام على عليه السلام :با مردم طبق آنچه مى پذيرند ، معاشرت كنيد ، و آنچه را انكار مى كنند ، واگذاريد ، و آنان را عليه خودتان و ما مشورانيد ؛ زيرا [ فهم] امر ما دشوار و پيچيده است كه جز فرشته اى مقرّب يا پيامبرى فرستاده شده يا بنده اى كه خداوند ، دل او را به ايمان آزموده باشد ، تاب تحمّل آن را ندارد.
۳۵۲.امام زين العابدين عليه السلام :اما حقّ نصيحت خواه : حق او آن است كه... با او به كلامى سخن بگويى كه عقلش تاب تحمّل آن را دارد ؛ زيرا براى هر عقلى ترازى از سخن است كه [ فقط] آن را مى فهمد و از آن مى پرهيزد.
۳۵۳.امام صادق عليه السلام :روزى نزد على بن حسين عليهماالسلام از «تقيّه» ياد كردم . فرمود : «سوگند به خدا ، اگر ابوذر از آنچه در دل سلمان بود آگاهى داشت ، او را مى كشت!». ۱
۳۵۴.الكافىبه نقل از عبدالعزيز قراطيسى ـ: امام صادق عليه السلام به من فرمود : «اى عبدالعزيز! ايمان ده پلّه دارد چون نردبان ، كه از آن پلّه پلّه بايد بالا رفت. بنا بر اين ، نبايد آن كه از دو درجه ايمان برخوردار است ، به آن كه برخوردار از يك درجه است ، بگويد : تو چيزى نيستى و اين حكم براى همه درجات تا درجه دهم جارى است . پس آن كه را در درجه پايين تر از توست ، منزلتش را پايين مدان تا آن كه در درجه اى بالاتر از توست ، منزلت تو را پايين نداند ؛ و هرگاه كسى را مى بينى كه يك درجه از تو پايين تر است ، با مدارا و نرمى او را به سوى خود بالا كش، و آنچه را تاب تحمّلش را ندارد ، بر او تحميل نكن كه او را در هم خواهى شكست ، و هر كه مؤمنى را درهم شكند ، جبران آن برعهده خود اوست».
