۳۹۲.امام على عليه السلام :احمق ، كسى است كه رذيلت اخلاقى را در ديگرى زشت شمارد ؛ امّا خود ، آن را داشته باشد .
۳۹۳.امام على عليه السلام :احمق كسى است كه عيب هاى مردم را زشت شمارد ، و آن را براى خود بپسندد .
۳۹۴.امام على عليه السلام :آن كه به زشتى هاى مردم نگرد و آن را ناپسند شمرَد ، سپس چنان زشتى اى را براى خود روا دارد ، همو احمق كامل است.
۳۹۵.امام على عليه السلام :براى انسان ، زشت است كه كارهاى نارواى مردم را زشت شمارد و آنان را از رذيلت ها و بدى ها نهى كند ؛ اما وقتى با خود خلوت مى كند ، آنها را مرتكب شود و از انجام دادنشان باز نايستد.
۳۹۶.امام على عليه السلام :در گمراهى آدمى همين بس كه مردم را بدانچه خود به آن عمل نمى كند ، فرمان دهد ، و از آنچه خود از آن اجتناب نمى كند ، باز دارد.
۳۹۷.امام على عليه السلام :در نادانى آدمى همين بس كه بر مردم زشت شمارد آنچه را كه خود انجام مى دهد.
۳۹۸.امام على عليه السلام :چگونه كسى كه خود را گمراه مى سازد ، ديگرى را هدايت مى كند؟!
۳۹۹.امام على عليه السلام :منافق ترينِ مردم كسى است به اطاعت فرمان دهد ، ولى خود ، بدان عمل نكند و از نافرمانى نهى كند ، ولى خود ، دست از آن برندارد.