7 / 2
وادار كردن
قرآن
«در دين هيچ اجبارى نيست. و راه از بيراهه به خوبى آشكار شده است. پس هر كس به طاغوت كفر ورزد و به خدا ايمان آورد، به يقين به دستاويزى استوار ، كه آن را گسستن نيست، چنگ زده است ؛ و خداوند ، شنواى داناست.»
«و اگر پروردگار تو مى خواست ، قطعا هر كه در زمين است ، همه آنها يكسر ايمان مى آوردند. پس آيا تو مردم را وادار مى كنى كه بگروند؟»
«پس تذكّر ده كه تو تنها تذكّر دهنده اى. بر آنان تسلّطى ندارى ، مگر كسى كه روى بگردانَد و كفر ورزد.»
«و تو به زور وادارنده آنان نيستى . پس به [ وسيله] قرآن ، هر كه را از تهديد [ من ]مى ترسد ، پند ده.»
«شايد تو از اين كه [ مشركان] ايمان نمى آورند، جان خود را تباه سازى. اگر بخواهيم، معجزه اى از آسمان بر آنان فرود مى آوريم تا در برابر آن ، گردن هايشان خاضع گردد.»
«شايد اگر به اين سخن ايمان نياورند، تو جان خود را از اندوه ، در پيگيرىِ [ كار]شان تباه مى كنى. در حقيقت ، ما آنچه را كه بر روى زمين است ، زيورى براى آن قرار داديم ، تا آنان را بيازماييم كه كدام يك از ايشان نيكوكارترند.»
