69
تبليغ بر پايه قرآن و حديث

ر . ك : آل عمران : 20 ، مائده : 92 ـ 99 ، هود : 57 ، رعد : 40 ، نور : 54 ، نمل : 35 ـ 38 ، عنكبوت : 18 ، تغابن : 12 ، جنّ : 23 .

حديث

۶۶.الخصالـ به نقل از عبداللّه بن عمر ـ: رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : «خداوند عز و جل به سان حرمت امروز و اين ماه و اين شهر، ۱ خون ، مال و آبرويتان را تا روز قيامت بر يكديگر حرام كرده است. پس آگاه باشيد! بايد حاضران [ سخنم را] به غايبان برسانند كه ديگر پيامبرى پس از من و امّتى پس از شما نخواهد بود». آن گاه دو دست خود را چنان بالا برد كه سپيدى زير بغل هايش آشكار شد و فرمود : «خداوندا! گواه باش كه من ابلاغ كرده ام».

۶۷.بحار الأنوارـ به نقل از زيد بن ارقم ـ: همراه رسول خدا پس از انجام دادن حج حركت كرديم تا آن كه در جُحفه به غدير خم رسيديم . [ پيامبر ]نماز ظهر را اقامه كرد . و براى خطابه در ميان ما برخاست و فرمود : «اى مردم! آيا مى شنويد؟ من فرستاده خدا به سوى شما هستم . من به زودى [ به سوى خدا] فرا خوانده خواهم شد، از من سؤال خواهد شد و از شما [ نيز ]سؤال خواهد شد. از من پرسش خواهد شد كه آيا به شما ابلاغ كردم؟ و از شما خواهندپرسيد: آيا به شما ابلاغ شد؟ در اين صورت،شماچه خواهيدگفت؟».
زيد بن ارقم مى گويد : ما گفتيم : اى رسول خدا! تو ابلاغ كردى و كوشش نمودى .
رسول خدا گفت : «خدايا! گواه باش ، و من از جمله گواهان خواهم بود».

1.اين خطبه را پيامبر صلى الله عليه و آله در ماه ذى حجّه ـ كه از ماه هاى حرام است ـ ايراد كرده است .


تبليغ بر پايه قرآن و حديث
68

راجع : آل عمران : 20 ، المائدة : 92 ـ 99 ، هود : 57 ، الرعد : 40 ، النور : 54 ، النمل : 35 ـ 38 ، العنكبوت : 18 ، التغابن : 12 ، الجنّ : 23 .

الحديث

۶۶.الخصال عن عبد اللّه بن عمر :قالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : إنَّ اللّهَ عز و جل حَرَّمَ عَلَيكُم دِماءَكُم وأموالَكُم وأعراضَكُم ، كَحُرمَةِ يَومِكُم هذا في شَهرِكُم هذا في بَلَدِكُم هذا ، إلى يَومِ تَلقَونَهُ . ألا فَليُبَلِّغ شاهِدُكُم غائِبَكُم ؛ لا نَبِيَّ بَعدي ، ولا اُمَّةَ بَعدَكُم . ثُمَّ رَفَعَ يَدَيهِ حَتّى إنَّهُ لَيُرى بَياضُ إبطَيهِ ،
ثُمَّ قالَ : اللّهُمَّ اشهَد أنّي قَد بَلَّغتُ . ۱

۶۷.بحار الأنوار عن زيد بن أرقم :خَرَجنا مَعَ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آلهحُجّاجا ، حَتّى إذا كُنّا بِالجُحفَةِ بِغَديرِ خُمٍّ صَلَّى الظُّهرَ ، ثُمَّ قامَ خَطيبا فينا ، فَقالَ : أيُّهَا النّاسُ ، هَل تَسمَعونَ ؟ إنّي رَسولُ اللّهِ إلَيكُم ؛ إنّي اُوشِكُ أن اُدعى ، وإنّي مَسؤولٌ ، وإنَّكُم مَسؤولونَ . إنّي مَسؤولٌ ؛ هَل بَلَّغتُكُم ؟ وأنتُم مَسؤولونَ ؛ هَل بُلِّغتُم ؟ فَماذا أنتُم قائِلونَ ؟
قالَ : قُلنا : يا رَسولَ اللّهِ ، بَلَّغتَ وجَهَدتَ .
قالَ : اللّهُمَّ اشهَد ، وأنَا مِنَ الشّاهِدينَ . ۲

1.الخصال: ۴۸۷/۶۳، بحار الأنوار: ۲۱/۳۸۱/۸ وراجع الكافي: ۷/۲۷۳/۱۲، الفقيه: ۴/۹۳/ ۵۱۵۱ ؛ وراجع مسند ابن حنبل : ۷/ ۳۷۶/ ۲۰۷۲۰ ، كنز العمّال : ۵/ ۲۹۳/ ۱۲۹۱۹ .

2.بحار الأنوار : ۳۷/ ۱۹۱/ ۷۴ نقلاً عن كتاب منقبة المطهرين .

  • نام منبع :
    تبليغ بر پايه قرآن و حديث
    سایر پدیدآورندگان :
    حسينی، سيد حميد؛ نصيری، علي
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1380
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 73874
صفحه از 490
پرینت  ارسال به