فصل سوم: رسالت مبلّغ
3 / 1
برانگيختن فطرت و عقل
قرآن
«و اين قرآن را به سوى تو فرود آورديم، تا براى مردم ، آنچه را به سوى ايشان نازل شده است ، روشن كنى؛ و باشد كه انديشه كنند .»
حديث
۷۸.امام على عليه السلامـ در خطبه اى از ايشان ـ: پس [ خداوند ]رسولانش را در ميان آنان فرستاد و هر چند گاه ، پيامبرانى روانه ساخت تا ادا كردن حق ميثاق الست ۱ را از آنان بخواهند، و نعمت فراموش كرده را به يادشان آرند . و با تبليغ [ رسالت] ، حجّت را بر آنان تمام كنند و چراغ معرفتشان را بيفروزند و چشمشان را به آيات قدرت [ الهى] بردوزند.
۷۹.امام على عليه السلامـ در يادكرد از پيامبر صلى الله عليه و آله ـ: طبيبى [ كه بر سر بيماران ]گردان است، و مرهم او [ بيمارى را] بهترين درمان، [ و آن جا كه دارو سودى ندهد] داغ او سوزان . آن را به هنگام حاجت بر دل هايى نهد كه [ از ديدن حقيقت ]نابيناست ، و بر گوش هايى كه ناشنواست و بر زبان هايى كه ناگوياست . با داروى خود ، دل هايى را جويد كه در غفلت است يا [ از هجوم شبهت] در حيرت.
