و ائمه اطهار(ع)، در كنار رفتار و كردار محبت آميز و صميمانه آنها با ياران خويش، همگى گواه اين حقيقت اند.
اين كتاب شامل دهها آيه و بيش از هزار و پانصد حديث است كه در سه بخش بزرگ «دوستى مردم»، «دوستى خدا» و «دوستى در راه خدا» سازمان يافته و سپس ترجمه و با نام «دوستى در قرآن و حديث» منتشر شده است.
مجموعه حاضر، گزيده دو بخش اوّل و سوم و مشتمل بر همه عنوانهاى اصلى و فرعى و آيات آن است و تنها از تعداد احاديث، كاسته شده است و با عنوان دليل المحبة به چاپ رسيده است.
براى آگاهى بيشتر از ديدگاه اسلام درباره محبت مطالعه اصل كتاب توصيه مى شود. اين كتاب توسط آقاى سيد حسن اسلامى به فارسى ترجمه و چاپ شده است.

؛ اكسير المحبة

؛ محمّد الريشهرى، تلخيص: عبدالهادى مسعودى، قم: دارالحديث، چاپ اوّل، 1382ش، 134ص، رقعى.

محبت، احساس ميل به كسى يا چيزى است كه براى انسان لذت بخش است. وجود مهر و محبت در ميان انسانها، باعث سلامتى روحى افراد جامعه مى گردد و اگر فردى از محبت محروم باشد، دچار سرخوردگى و حقارت شده و در زندگى احساس ناكامى و شكست مى كند.
محبت از ناحيه اطرافيان و پدر و مادر لذت بخش است، اما زيباتر و بالاتر از محبت اطرافيان محبت خداوند نسبت به بندگانش است و شخصى كه طالب محبت الهى است، بايد وجود خويش را از خودخواهى پاك سازد تا مورد محبت و لطف خداوند قرار گيرد.
احاديث و روايات رسيده از پيشوايان دينى ما، پيوسته انسان را به سوى اين كانون محبت سوق مى دهند و از او مى خواهند كه با جلب محبت خداوند وجود خويش را از