و از ميرزاى قمى در قوانين نقل است:
... للنص الصحيح المستفيض بأن من ادرك ركعة من الوقت قد ادرك الوقت. ^۱
و در هداية المسترشدين ^۲ ، فرائد الاصول ^۳ و جامع الشتات ^۴ نيز اين عبارت ذكر شده است.
با توجّه به مطالب بالا بايد نتيجه گرفت كه اين عبارت در نظر ايشان بى شك روايت بوده، بلكه همان گونه كه گذشت، برخى تصريح به صحيح و يا مستفيض بودن آن نيز نموده اند.
اما برخى از علما نظر ديگرى دارند. بعضى از ايشان آن را مرسله مرحوم محقق در المعتبر دانسته اند؛ نظير محقق داماد در تقريرات درسش. ^۵ برخى چون محقق بحرانى در الحدائق نيز آن را روايتى از روايات اهل تسنن دانسته اند. ^۶
بايد گفت كه اين نظريه كه اين عبارت از روايات اهل سنت باشد كه در فقه ما وارد شده، قطعاً نادرست است ؛ زيرا در صحاح و مسانيد آنها اين روايت وجود ندارد. و آنچه در نزد آنها وجود دارد، عباراتى نظير: «من ادرك ركعة من صلاة الجمعة... » يا «من ادرك ركعة من صلاة الفجر... » يا «من ادرك ركعة من صلاة العصر... » يا «من ادرك ركعة من الصلاة... » است.
به زودى روشن خواهد شد كه اين مضامين، خصوصاً مضمون دو عبارت اوّل و دوم با آنچه در مصادر روايى ما از اهل بيت(ع) رسيده همخوانى دارد.
اما اين كه اين عبارت مرسله محقق در المعتبر است بايد گفت كه اين عقيده با آنچه در تحقيق بدان رسيده ايم سازگار است ؛ زيرا ما اين عبارت را در مصدرى قديمى تر از المعتبر نيافتيم