درايه، دانشى است كه در آن از متن حديث و طُرُق آن (اعم از طُرُق صحيح و سقيم، و آسيب ها آن و آنچه براى شناخت حديث مقبول و مردود مورد نياز است)، بحث مى كند.
درايه، دانشى است كه در آن به بررسى سند و متن حديث و چگونگى دريافت و آداب نقل آن مى پردازد.
مامقانى بر آن است كه تعريف شيخ بهايى از درايه، بهتر از تعريف شهيد ثانى است؛ چرا كه كيفيت دريافت حديث و آداب نقل آن نيز از مسائل دانش درايه است.
فرق دانش درايه با رجال آن است كه در رجال به بررسى سند، من حيث المجموع مى پردازند و در دومى، تك تكِ راويان سلسله حديث را برمى رسند. ۴