شيخ طوسى (م 460ق) نيز اشاره اى كوتاه به رهنى نموده و نوشته است:
محمّد بن بحر ابوالحسن شيبانى، اهل سجستان و از متكلّمان است. وى به اخبار و روايات، علم داشت و در حدود پانصد رساله دارد و بيشتر كتب وى در خراسان است. از جمله كتاب وى، كتاب الفرق بين ال آل والأمة و كتاب القلائد است. ۱
منبع ديگر حاوى شرح حال رهنى، گزارش هاى ابن شهرآشوب (م 588ق) است. ابن شهرآشوب، رهنى را اين گونه توصيف كرده است:
ابوالحسين محمّد بن بحر رهنى سجستانى، متكلّم. متّهم به غلوّ است و در حدود پانصد تصنيف و رساله نگاشته است. آثار وى در خراسان موجود است. برخى از آنها عبارت اند از: كتاب الفرق بين ال آل و الأُمة، البرهان السديد من عون المديد، الطلاق، المبسوط في الصلاة، التكليف والتوصيف، إثبات الإمامة، الردّ على من أنكر اثنى عشر و معجزاتهم، كتاب الحجة في إبطاء القائم(ع)، مجلس (امالى) الرهنى، المساواة والمقابلة، التخلّص في التفسير، المثل والسير و الخراج، القواعد (ظاهراً همان القلائد باشد)، مرج البهاء و روض الضياء والمناسك». ۲
1.الفهرست، الطوسى، ص ۳۹۰.
2.معالم العلماء ابن شهرآشوب، ص ۹۶ (ش ۶۶۲). در جايى ديگر از همين كتاب (ص ۱۱۶) بار ديگر نام رهنى آمده و به كتاب الفروق بين الأباطيل و الحقوق وى اشاره شده است.
