يحضره الفقيه مى نويسد:
من در كتاب الزّيارات و در كتاب مقتل الحسين(ع) انواعى از زيارت ها را آورده ام. ^۱
يك بار ديگر نيز در كتاب الخصال «باب الأثنين» ذيل حديث101 مى نويسد:
اين حديث، طولانى و مفصل است و ما قسمتى از آن را كه در اين جا نياز داشتيم، نقل كرديم. البته من همه حديث را همراه با احاديث ديگرى كه در برترى هاى عباس بن على(ع) روايت مى كنم، تخريج كرده و در كتاب مقتل الحسين بن على(ع) آورده ام. ^۲
اين مقتل، داراى مزيت هاى مهمى است كه ما در اين جا به برخى از آنها اشاراتى مى كنيم و تفصيل و تحقيق بيشتر را به جست وجو در متن كتاب وامى گذاريم:
1. عمده مطالب اين مقتل ـ كه حدوداً نود درصد آن را تشكيل مى دهد ـ از احاديث و اخبار مأثورى است، كه از پيشوايان پاك دينى و چهارده معصوم(ع)، به ويژه امام سجاد(ع) امام صادق(ع) و امام رضا(ع) نقل شده است.
2. همه اخبار و احاديث اين مقتل به صورت مستند و با ثبت دقيق اسناد و سلسله راويان، نقل شده است البته ما به ذكر اسامى مقدّس معصومان(ع)، كه گاه روايتى را نسل در نسل از يكديگر نقل كرده اند و همچنين نام نزديك ترين راوى ـ يعنى كسى كه سخن را از گوينده اصلى يا امام معصوم(ع) شنيده است ـ بسنده كرده ايم، زيرا با ذكر منابع و م آخذ در پاورقى ها نياز به اين كار ديده نشد. افزون بر اين، معنعن نويسى در صدر احاديث و اخبار موجب خستگى خواننده فارسى زبان مى شود.
3. اين مقتل، از لحاظ زمانى به عصر عصمت و زمان حضور امام معصوم(ع) نزديك است، گاه به واسطه پدر و دو ـ سه واسطه ديگر كه همگى شناخته شده و موثّق هستند، به اصل سخن و منبع نور و عصمت مى رسد. مقتل او از اين نظر نيز، بى مانند و بى نظير است.
4. اين كتاب از پيشداورى ها و ارزشگذارى هاى عقيدتى و سياسى نويسى،