عن الاصبغ، عن امير المؤمنين(ع): ستة لا ينبغى ان يؤمّوا الناس ولد الزنا و المرتد و الاعرابى بعد الهجرة و شارب الخمر و المحدود و الاغلف. ^۱
مرحوم علامه در ذيل اين روايت مى فرمايد:
شايد «بعد الهجرة» تحريف شده «قبل الهجرة» باشد، چرا كه در روايتى در الفقيه نيز آمده است:
روى محمد بن مسلم عن ابى جعفر(ع): خمسة لا يؤمّون الناس و لا يصلون بهم صلاة فريضة فى جماعة الابرص و المجذوم و ولد الزنا و الاعرابى حتى يهاجر و المحدود ^۲ . ^۳
درباره اين روايت نيز بايد گفت با توجه به مذمت تعرب بعد الهجرة در روايات ـ كما اينكه استاد غفارى نيز در پاورقى اشاره نموده اند ـ احتمالاً روايت اول صحيح تر است؛ اگر نگوييم روايت دوم را به خاطر روايت اول تحريف شده مى دانيم.
4 . الفقيه درباره نماز جمعه در روايتى از امير المؤمنين(ع) آورده است:
لا كلام و الامام يخطب الا كما يحل فى الصلاة. ^۴
مرحوم علامه مى فرمايد:
«كما يحل» محرف «كما لا يحل» است. ^۵
در اينجا به نظر مى رسد عبارت الفقيه صحيح تر از حدس مرحوم علامه است؛ چون منظور روايت اين است كه در هنگام خطبه نماز، صحبت جايز نيست، مگر به صورتى كه در نماز جايز است(احتمالاً ذكر گفتن و مواردى از اين قبيل).
و اگر منظور روايت اين بود كه صحبت جايز نيست، همان گونه كه در نماز جايز نيست، بايد هم «يحل» را محرف «لا يحل» بدانيم و هم كلمه «الا» را زياده بدانيم.