تشكيل مى دهد، وظايف فرشتگان در اين قسمت پيام رسانى و انتقال وحى از مبدأ وحى به زمينيان است.
وجوه افتراق و تشابه آيات قرآن و روايات عهد عتيق در خلقت جهان عنوان ديگر اين بخش است، بسيارى از مؤلفان اروپايى معتقدند كه بيان آفرينش در قرآن، با روايت آفرينش عهد عتيق به هم نزديك اند، اما به نظر نگارنده اين طرز تلقى خطاست، زيرا ميان اين دو متن وجوه افتراق بديهى و مسلم وجود دارد، كه به بعض وجوه اشاره مى كند، البته وجوه مشابهت بين دو متن راجع به آفرينش معروف همه هست، از جمله اين وجوه شماره بندى مراحل متوالى آفرينش است.
عناوينى كه به عنوان وجوه افتراق و اشتراك بيان شده عبارت اند از: شش دوره يا نوبت آفرينش، عدم ذكر قرآن درباره توالى آفرينش زمين و آسمان ها، جريان شكل پذيرى مجموع عالم و نتيجه آن وجوه اشتراك و اتراق خلقت آدم و حوا و رانده شدن آنان از بهشت در قرآن و تورات.
بخش سوم رساله كه مربوط به داستان ها مى شود به نقل داستان هابيل و قابيل در قرآن و تورات، داستان نوح در اين دو كتاب، ابراهيم و كعبه، اسحق، اسماعيل ذبيح، يعقوب، لوط و قوم لوط، يوسف، موسى، قارون، جالوت و داوود، سليمان، ايوب، يونس و اليسع و چگونگى سرگذشت هر يك به نقل از قرآن و تورات پرداخته و وجوه اشتراك و افتراق اين دو كتاب را در نقل اين قصص بيان نموده است.
مبحث ديگر رساله بخش احكام است، در اين بخش نگارنده به مقايسه بين احكام اسلام و يهود در قرآن و تورات پرداخته است، مسائل مهمى از قبيل: ارث، احكام بت پرستى، احكام بردگى، حكم جمعه و شنبه، جنگ و صلح، دماء ثلاثله، مياه ثلاثله، ربا، زكات، زنا، خمر و مسكرات، شرك و ارتداد، شهادت، صلح، قصاص، محارم، نذر، نكاح، طلاق و نماز مبحث آخر رساله مبحث اخلاق است، وى درباره نقطه اشتراك و افتراق اطاعت از خدا و در بُعد اخلاقى بر اين نظر است كه در قرآن و تورات سفارش اكيد به اطاعت از امر خداى تعالى شده و در اين مورد وجه افتراقى ندارند، در ساير ابواب