است. وى در عصر نايبان چهارگانه امام مهدى(عج) مى زيست. او به تحقيق و جست وجوى حديث عنايت ويژه داشت و از جمعى از عالمان و مشايخ مكتب اهل بيت(ع) روايت مى كند. وى درميان محدثان شأن والايى يافت تا آنجا كه در روزگار مقتدر عباسى رييس فقها و شيخ شيعه در رى گرديد. وى به در خواست يكى از شيعيان ـكه در نامه اى از وى تقاضاى نگارش چنين كتابى كردـ ^۱ الكافى را در طول بيست سال تأليف نمود. تعداد احاديث الكافى 16199 و شامل سى كتاب در شرايع، احكام، اوامر و نواهى، سنن و آداب و... است. اين كتاب به خاطر در برداشتن احاديث مربوط به اصول دين وفروع فقهى و وثاقت مؤلف آن، از اهميت و اعتبار ويژه اى برخوردار است.
شيخ كلينى در اواخر عمر به بغداد رفت و در آنجا به نشر حديث پرداخت.
از جمله مشايخ كلينى افراد زيررا مى توان نام برد:
1 . على بن ابراهيم بن هاشم قمى،
2 . محمد بن يحيى عطار اشعرى،
3 . ابوالعباس محمد بن جعفر رزاز،
4 . ابو على احمد بن ادريس اشعرى،
5 . حميد بن زياد،
6 . ابو سليمان داود بن كوره قمى،
7 . احمد بن محمد عاصمى،
8 . حسين بن محمد اشعرى،،
9 . محمد بن اسماعيل،
10 . على بن محمد و....
بيشتر روايات كلينى از على بن ابراهيم و محمد بن يحيى عطار است. ^۲
از جمله كسانى كه از او روايت مى كنند، افراد زير را نام مى بريم:
1 . ابوالقاسم جعفر بن محمد بن قولويه،