نقدى بر مقاله «بررسى سند چند حديث مشهور»
؛ سيدحاتم شكر
؛ ترجمه قاسم جوادى
مقدمه
ما از آن دسته اى كه عقيده دارند تمامى تُراثى كه به دست ما رسيده، از مسلمات غيرقابل خدشه است نبوده، بلكه موافق دعوت به تحقيق و اصلاح تراث هستيم ؛ ولى با اين شيوه هم كه ميراث و تلاش علماى ابرارمان ـ رضوان اللّه عليهم ـ به گونه اى بى پايه و اساس علمى و با روش هاى ناصحيح و بى نتيجه مورد نقد قرار گيرد، شديداً مخالفيم ؛ زيرا اگر مراد از تحقيق و تصحيح تراث، چيزى غير از آن باشد كه علماى ما پذيرفته اند، آن تحقيق و تصحيح، مانند ديگر مفاهيمى است كه طرفدارانشان آنها را پديد آورده، ولى مقصود خود را بيان ننموده و روش درستى براى انطباق آنها با واقع به دست نداده و آنها را مجمل نهاده اند.
شايد دليل آورى براى خطراتى كه اين روش براى دين دارد، توضيح واضحات باشد؛ زيرا اين روش از سويى، فرصتى را پيش روى هر كسى فرامى نهد تا اين مفاهيم را مطابق با مقصود خويش توجيه و تفسير نمايد و از سوى ديگر، كسانى را كه در صدد تطبيق آنها با موارد مشابه برمى آيند، به خطا و اشتباه مى كشاند.
