وقتى اينجانب در جريان اين امر قرار گرفتم كه متن كتاب چاپ شده و به صحافى برده شده بود و در حال آماده سازى جلد و روكش كتاب بود، لذا من در مرحله بعد، از اين ايراد پيشگيرى كردم. امّا چرا ناظر چاپ به چنين اشتباهى دچار شده بود، براى اين كه ناظر مى دانست كه در گزينش متن، فقط به متن مُصَحَّح استاد غفارى بسنده نكرده ام و از چاپ سنگى و چاپ اعلمى و در بعضى موارد از نهج البلاغه نيز كمك گرفته ام، لذا در تنظيم شناسنامه كلمه «تحقيق» را آورده است.
و افزون بر اين، در چاپ دوم ترجمه تحف العقول ـ كه قبل از چاپ نقد جنابعالى صورت گرفته است ـ عنوان «تحقيق» از شناسنامه حذف شده بود و منتقد گرامى لازم بود براى نقد كتاب به آخرين چاپ آن مراجعه مى كرد.
پرسش ديگر ناقد محترم ـكه آن را يك پرسش بسيار مهم جلوه داده و چندين بار آن را در لابلاى مقاله اش آورده ـ اين است كه چرا ترجمه ما فاقد پيشگفتار است. در پاسخ بايد بگويم كه سه چيز براى ترجمه خود تهيه كرده بودم كه يكى از آنها پيشگفتار مفصّلى بود كه در آن به شرح حال مؤلف و روش كار و امتيازات ترجمه خويش پرداخته بودم و همچنين فهرست فنى آيات و روايات فراهم شده بود و سومين كار اين كه سخنان حضرت زهرا(س) و حضرت صاحب الزمان(عج) را جمع آورى كرده و در نظر بود به آخر تحف العقول الحاق گردد تا اطلاق سخنان چهارده معصوم(ع) بر آن مانعى نداشته باشد، ولى هيچ يك از اين سه طرح در چاپ اوّل تحقّق نيافت. علت آن اين بود كه كتاب قرار شد يك جلدى چاپ شود و در صورت افزودن اين سه مورد، حجم كتاب افزايش مى يافت و از حالت طبيعى خارج مى شد. از طرف ديگر، چون مى خواستيم كتاب را به نمايشگاه بين المللى سال 1382 برسانيم، لذا امكان و فرصت تلخيص پيشگفتار و سخنان آن دو بزرگوار وجود نداشت و كتاب در واپسين روزهاى اسفندماه كتاب صفحه آرايى شد و به چاپ رسيد. در چاپ دوم، سخنان آن دو بزرگوار تلخيص شده و به آخر كتاب ملحق گرديد و از آن دو كار نيز فعلاً صرف نظر شد. البته ضرورتى هم براى آن احساس نمى كنيم، چون كتاب و مؤلف آن به حدّ كافى معروف و شناخته شده است و مترجمان پيشين نيز همه معروف و