۱۰۷۳.امام زين العابدين عليه السلام ـ در دعايش در روز عرفه ـ :دوستىِ دنياى دون را از دلم بَر كن كه از [دستيابى به] آنچه نزد توست ، باز مى دارد، و از جستن وسيله رسيدن به تو مانع مى شود، و از نزديك شدن به تو غافل مى سازد .
۱۰۷۴.امام زين العابدين عليه السلام :معبود من! به آن حقّ تو كه بر همه آفريدگانت واجب است ، از تو درخواست مى كنم... كه با افكندن خوفت در دلم ، دنيا را از يادم ببرى، و به مهربانى ات به كرامت (احسان) فراوانت بازم گردانى.
۱۰۷۵.امام زين العابدين عليه السلام :بار خدايا! بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و جانم را بر راستى [در پندار و گفتار و كردار] بگير، و نيازم را از دنيا قطع كن، و مرا به آنچه نزد توست ، راغب نما تا به ديدارت مشتاق گردم.
۱۰۷۶.امام زين العابدين عليه السلام ـ در پايان سخنانى كه هر جمعه مردم را با آنها موعظه مى كرد ـ :از خداوند ، درخواست مى كنم كه ما و شما را در اندوختن توشه پرهيزگارى و دل بركندن از دنيا كمك كند، و ما و شما را از زهدوَرزانِ به زرق و برق كنونى زندگى دنيا ، و از راغبانِ به پاداش آينده آخرت قرار دهد؛ چرا كه ما وابسته به او و از آنِ اوييم. سلام خداوند بر محمّدِ پيامبر و خاندان او باد!
۱۰۷۷.كشف الغُمَّة ـ به نقل از عامر بن واثله ـ :على بن الحسين عليه السلام هر گاه اين آيه را تلاوت مى كرد: «اى كسانى كه ايمان آورده ايد! از خدا پروا كنيد و با راستينان باشيد» ، مى فرمود: «بار خدايا! مرا در بالاترين درجات اين دعا قرار ده، و با اراده اى استوار كمكم كن، و عيبجويىِ نيكو (سازنده) از نفْسم را به من ارزانى دار، و مرا از آن بِستان تا با خنكاى ترسم از تو، دلم از خُطورات دنيوى خالى
گردد، و دل و زبانى روزى ام كن كه در نكوهيدن دنيا و دورى گزيدن شايسته از آن ، همگام باشند ، به طورى كه جز راست نگويم، و با حُسن توفيقت، مصاديق اجابتت را به من نشان بده ، به طورى كه در هر حال ، چنان باشم كه مى خواهم».
