۱۱۲۱.تنبيه الخواطر ـ به نقل از جابر جُعفى كه به امام صادق عليه السلام گفت:فدايت شوم! مرا موعظه كن ـ
جعفر بن محمّد (امام صادق عليه السلام ) فرمود: «اى جابر! دنيا را مانند مالى بدان كه در عالم خواب به دست مى آورى و چون بيدار مى شوى ، خبرى از آن نيست. آيا دنيا ، جز جامه اى است كه مى پوشى و كهنه اش مى كنى، يا غذايى كه مى خورى و بعد تبديل به چيزى مى شود كه مى دانى؟!
پس، تعجّب است از مردمى كه پيشينيانشان نگه داشته شده اند و منتظر پسينيانشان هستند. و در اين حال ، در ميان نشان بانگِ رفتن سر داده شده است؛ امّا آنان همچنان سرگرم بازى اند!»
۱۱۲۲.امام باقر عليه السلام ـ به جابر ـ :اى جابر!... دنيا را چون منزلگاهى بدان كه در آن فرود آمده اى و سپس از آن مى كوچى، يا مانند مالى بدان كه در عالم خواب يافته اى و چون بيدار مى شوى ، خبرى از آن نيست. من اين را تنها از اين رو براى تو مثال آوردم كه دنيا در نزد خردمندان و خداشناسان همانند ، جا به جا شدن سايه هاست.
۱۱۲۳.امام صادق عليه السلام :دنيا را به سانِ منزلگاهى بدان كه در آن فرود مى آيى و سپس از آن مى كوچى، يا مانند مالى بدان كه در خوابت مى يابى و چون بيدار مى شوى ، اثرى از آن نمى بينى . اى بسا آزمندِ چيزى كه چون بدان رسيد ، مايه بدبختى او گرديد، و اى بسا ترك كننده چيزى كه چون آن چيز به او رسيد ، مايه خوشبختى اش گرديد!
ر . ك : ج1 ص69 (مَثَل دنيا / مَثَل رؤيا) .
5 / 12
دنيا را به سان پُلى بدان
۱۱۲۴.امام صادق عليه السلام :از اندرزهاى لقمان به فرزندش ، اين بود كه : «فرزندم!... دنيا را
به سان پلى بر رودخانه اى بدان كه از آن ، گذشته اى و آن را پشت سر نهاده اى و ديگر هرگز به سوى آن بر نمى گردى».
