۱۴۹۸.امام على عليه السلام :نيرويت را صرف مَعادت كن تا جايگاه [ابدى] خود را آباد كنى ، و آخرتت را به دنيايت مفروش.
۱۴۹۹.امام على عليه السلام :اقامتگاه [ابدى] خويش را آباد كن و آخرتت را به دنيايت مفروش.
۱۵۰۰.امام على عليه السلام :بد تجارتى است اين كه دنيا را بهاى جانت و عوضى كه نزد خدا دارى ، بدانى!
۱۵۰۱.امام على عليه السلام :كيست مغبون تر از كسى كه بقا [و آخرت جاويدان] را به فنا [و دنياى گذرا] بفروشد؟
۱۵۰۲.امام على عليه السلام :كيست زيان ديده تر از كسى كه آخرت را با دنيا عوض كرد؟!
۱۵۰۳.امام على عليه السلام :زيانكارترينِ مردم ، كسى است كه به جاى آخرت ، به دنيا رضايت داد.
۱۵۰۴.امام على عليه السلام :كسى كه آخرتش را به دنيايش بفروشد ، هر دو را باخته است.
۱۵۰۵.امام صادق عليه السلام :«چه بد است آنچه جان هايشان را به آن فروختند» ، يعنى به عذاب ؛ زيرا كه آخرت را به دنيا فروختند و جان هايشان را به گروِ عذابِ هميشگى دادند . (اى كاش مى دانستند) كه جان هايشان را به عذاب فروخته اند؛ امّا به دليل كافر بودنشان به آن (عذاب) ، اين را [كه جان خود را به بد چيزى فروخته اند ، [نمى دانند .
پس ، چون انديشيدن در حجّت هاى خدا را فرو نهادند تا [در نتيجه اين انديشه و تأمّل ، اين حقيقت را] بدانند ، خداوند آنان را به سبب اعتقاد باطلشان و انكار حق ، عذاب كرد.
۱۵۰۶.امام صادق عليه السلام ـ در زيارت امام حسين عليه السلام در روز اربعين ـ :بارخدايا! من گواهى مى دهم كه آن بزرگوار ... خون خود را در راه تو نثار كرد تا بندگانت را از
جهالت و سرگشتگىِ گم راهى برهاند ، در حالى كه آنان كه دنيا فريبشان داد و بهره خود [از آخرت] را به [دنياى] پَست فروختند ، عليه او هميار شدند.
