۸۲۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به ابو ذر غفارى ـ :اى ابوذر! مؤمن از خوارى خود در دنيا بى تابى نمى كند و به دنياپرستان و عزّت دنيا ، اهميّتى نمى دهد.
ه ـ مجموعه اين صفات
۸۲۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :نشانه زهد ده تاست: به حرام ها بى رغبت است؛ خويشتندار است؛ واجبات پروردگارش را به جا مى آورد؛ اگر مملوك است ، فرمان بُردار خوبى است؛ اگر مالك است ، ملكدار خوبى است؛ تندخو وكينه توز نيست؛ به كسى كه به او بدى كرده است ، خوبى مى كند؛ به كسى كه به او زيان زده است ، سود مى رساند؛ از كسى كه به او ستم كرده است ، گذشت مى كند؛ و در برابر حق خداوند ، فروتن است (يا: به خاطر خدا فروتنى مى كند).
۸۳۰.مكارم الأخلاق ـ به نقل از ابو ذر ـ :گفتم: اى پيامبر خدا! زاهدترينِ مردم كيست؟
فرمود: كسى كه قبرستان و پوسيده شدن را فراموش نكند، از مازاد زيور دنيا ، چشم بپوشد، آنچه را ماندنى است ، بر آنچه از بين رفتنى است ، ترجيح دهد، فردا را از روزهاى [عمر] خود نشمارد و خويشتن را در شمارِ مردگان به حساب آورد.
۸۳۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در سفارش به ابو ذر ـ :اى ابو ذر! خوشا به حال دل بُريدگانِ از دنيا و دل دادگان به آخرت؛ آنان كه زمين خدا را فرش خود قرار داده اند و خاكش را بستر و آبش را شربت گوارا؛ كتاب خدا را [چونان [جامه زيرين
خود گرفتند و دعا به درگاه خدا را جامه رويين ، ۱ و دنيا را به كلّى پشتِ سر انداختند.