عبداللّه : نه .

۰.پيامبر صلى الله عليه و آله :به همين دليل ، خانه هاى زرّين ، دليل نبوّت محمّد هم نمى شود و محمّد ، نادانى تو را غنيمت نمى شمرد تا به اين گونه دليل ها نبوّت خود را ثابت كند .
و اما در مورد درخواست ششم (بالا رفتن به آسمان) ، بالا رفتن به آسمان از پايين آمدن مشكل تر است و تو گفتى اگر من به آسمان هم بالا روم ، ايمان نمى آورى. وقتى بالا رفتنم سبب ايمان تو نشود، بازگشتم نيز همان طور است .
علاوه بر اين ، تو گفتى : «بايد نامه اى هم از خدا بياورى و پس از انجام دادن تمام درخواست ها باز هم نمى دانم رسالت تو را مى پذيرم يا نه» . بنابراين به اعتراف خودت، تو آدم لجبازى هستى كه حتى با روشن شدن حقيقت ، حاضر به پذيرفتن آن نيستى. پس تنها داروى شفابخش تو شمشير مجاهدين است ...
خداوند براى پاسخ تمام سؤال هاى تو ، يك جمله به من وحى كرد كه :
قُلْ سُبحانَ رَبّى هَلْ كُنْتُ إِلاّبَشَراً رَسُولاً؛^۱بگو : منزه است خداى من. من فقط انسانى فرستاده خدا هستم .
از ساحت قدس پروردگارم ، دور است كه به خواسته هاى افراد

نمايندگى تو را مى پذيريم كه شخصاً عبداللّه همراه تو باشد» ، صحيح است ؟

عبداللّه : نه .

۰.پيامبر صلى الله عليه و آله :بنابراين ، نمايندگان تو براى اثبات نمايندگى خويش بايد چه كنند ؟ آيا چنين نيست كه اگر از طرف تو نشانه درستى كه بر صدق آنها دلالت كند ، همراه داشته باشند، بر كارمندان لازم است كه آنها را تصديق كنند ؟

عبداللّه : چرا ، همين طور است .

۰.پيامبر صلى الله عليه و آله :حالا اگر كارمندان، نماينده تو را نپذيرند و نماينده ات برگردد و بگويد : «اينها مايل هستند خودت همراه من بيايى و تا نيايى نمى روم » ، آيا نماينده ، مخالف تو شمرده نمى شود و تو به او نمى گويى كه : «تو تنها ، نماينده من هستى ، نه مشاور و فرمانده من» ؟

عبداللّه : چرا .

۰.پيامبر صلى الله عليه و آله :چگونه درخواستى را كه از زارعين و نماينده خود صحيح نمى دانى ، خودت از نماينده خداوند دارى؟ اين ، دليل قاطعى است كه تمام درخواست هاى تو را باطل مى سازد .
و اما در مورد درخواست پنجم (داشتن خانه اى از طلا) ، آيا خبر دارى كه پادشاه مصر ، خانه هايى از طلا دارد ؟

عبداللّه : آرى .

۰.پيامبر صلى الله عليه و آله :او با داشتن آن خانه ها پيامبر شد ؟