نسخه‏ها :

4722 . قم ، طبسى حائرى : 303 ، آغاز : برابر نمونه ، نسخ ، بدون نام كاتب ، سده 13 و 14 ق، 75 برگ ، 14 سطر[فهرست كتاب‏خانه طبسى].

785 . الإيقاظ من الهجعة بالبرهان على الرجعة(عربى)

از : محمد بن حسن عاملى مشغرى (شيخ حر عاملى) (1104 ق)

رساله مفصلى كه مؤلف در آن احاديث و روايات مربوط به رجعت را با ذكر مصادر و حذف اسانيد جمع آورى نموده است . او كتابش را در دوازده باب تنظيم نموده و در20 ربيع الأول 1079 به پايان رسانيده ، كه عنوان ابواب آن چنين است :
الباب الأول : فى المقدمات؛
الباب الثانى : فى الإشارة إلى الاستدلال على الرجعة؛
الباب الثالث : فى جملة من الآيات الدالة على ذلك؛
الباب الرابع : فى إثبات أن ما وقع فى الاُمم السابقة يقع فى هذه الاُمة؛
الباب الخامس : فى إثبات أن الرجعة وقعت فى الاُمم السابقة؛
الباب السادس : فى إثبات أن الرجعة وقعت فى الأنبياء و الأوصياء السابقين؛
الباب السابع : فى إثبات أن الرجعة وقعت فى هذه الاُمة؛
الباب الثامن : فى أنها قد وقعت للأنبياء و الأئمة فى هذه الاُمة؛
الباب التاسع : فى أحاديث معتمدة فى الإخبار بالرجعة لجماعة من الشيعة؛
الباب العاشر : فى أحاديث معتمدة فى الإخبار بالرجعة لجماعة من الأنبياء و الأئمة؛
الباب الحادى عشر : فى أن هل بعد المهدى دولة أم لا؛
الباب الثانى عشر : فى ذكر شبه منكرى الرجعة و الجواب عنها.
[الذريعة : 2/506 ؛ مشار عربى : 109 ؛ مشار فارسى : 1/630 ؛ التراث العربى : 1/362 و 363]
آغاز : الحمد للّه‏ محيى الأموات و مميت الأحياء الذى لا تعجز قدرته عن شى‏ء.

783 . إيضاح دفائن النواصب(عربى)

از : محمد بن احمد بن على بن شاذان قمى ، ابوالحسن (قرن 5 ق)

ابن شاذان در اين كتاب مثالب مخالفان ائمه عليهم‏السلام را جمع آورى نموده است ، عده‏اى با استناد به گفته كراجكى ـ كه شاگرد مؤلف بوده ـ در كتاب إيضاح المماثلة ، كه گفته : «إن إيضاح الدفائن هو المئة منقبة» ، بر اين عقيده‏اند كه اين كتاب همان مئة منقبة معروف به مناقب ابن شاذان است. ولى بنا به اظهار ميرزا يحيى بن محمد شفيع مستوفى اصفهانى (متوفاى بعد از 1325ق) كه نسخه هر دو كتاب (مئة منقبة و المناقب) در نزد وى موجود بوده اين دو عنوان مربوط به دو اثر جدا از ابن شاذان هستند و مو ضوع هر كدام متفاوت با ديگرى است . براى اطلاع بيشتر به الذريعة 2/494 رجوع شود. تاكنون نسخه‏اى از اين كتاب شناسايى نشده است .

784 . الإيقاظ(عربى)

از : محمد على بن محمد نجفى شاه عبدالعظيمى ، سيد (1334 ق)

چهل حديث است در موعظه و اخلاق در موضوعات : ذكر الموت ، العقل ، الزهد ، الفقر ، الصمت ، الصبر ، التوكل ، اليقين ، الحسد ، الرحم ، الحرص ، الرحم ، البنج ، القمار و ...، مؤلف در آغاز و پايان كتاب عنوان نموده كه اين احاديث را از كتاب الوسيلة نقل نموده و همچنين از ديوان حضرت على عليه‏السلاماشعار زيادى را نقل نموده است. اين اربعين در سال 1314ق به همراه چهل حديثى ديگر از همين مؤلف به چاپ رسيده است.
[الذريعة : 2/503 ؛ علماى معاصرين : 301]
آغاز : بسمله حمدله أما بعد فيقول الأحقر ... إنى لما رأيت أن الأيام.