آغاز: الحمد للّه الجليل الجميل الحنان و الملك العزيز.

نسخه ها:

9275 . قم ، مرعشى: 884 ، آغاز: برابر نمونه ، نستعليق ، محمد على بن احمد قراچى داغى ، 26 شعبان 1284ق ، رساله پنجم مجموعه ، «85ر ـ 87ر» 3 برگ [فهرست مرعشى: 3/77].

1543 . رمل نامه امير عرب(فارسى)

منسوب به: امام على بن ابى طالب عليه السلام ، امير المؤمنين ( 40 ق)

آغاز: بدان كه اين رمل حضرت امير المؤمنين عليه السلام است كه هر گاه مهمى پيش آيد بايد كه اين رمل را بگشايد و حكم نيك و بد بداند و طريق چنانست كه نيت بكند و رمل كند اگر سؤال كند كه در همه عمر .

نسخه ها:

9276/1 . قم ، گلپايگانى: 69/10/1759 ، آغاز: برابر نمونه ، نستعليق ، بدون نام كاتب ، 1248ق ، كاشان ، رساله سوم مجموعه ، 16 سطر [فهرست گلپايگانى ، جديد].
9277/2 . خوانسار ، فاضل خوانسارى: 264 ، آغاز: اين رمل نامه حضرت أمير المؤمنين عليه السلام كه هرگاه خواستى كه كار صعب و دشوارى در نظر آورى ، بدون نام كاتب ، بدون تاريخ كتابت ، رساله سوم مجموعه ، «17پ ـ 19ر» 3 برگ [فهرست كتاب خانه فاضل خوانسارى: 1/241].

1544 . روايات(فارسى و عربى)

از: مؤلف ناشناخته

روايتهاى مختلفى كه در لا به لاى نسخه ها تحرير شده و در فهارس با عنوانهاى متعدد معرفى شده است .

نسخه ها:

الرضويات

از: امام على بن موسى الرضا عليهماالسلام

رجوع كنيد به: صحيفة الرضا عليه السلام.

1541 . رفع الإشكال عن الحديث المنقول فى البصائر «ليس من الإمام إلا ...» (عربى)

از: مؤلف ناشناخته

توضيحى است درباره حديث «ليس من الإمام إلا و اُوتى الذى من بعده مثل ما اُوتى و زيادة خمسة أجزاء».
آغاز: حمدا يرتقى به إلى رضا و يبلغ به الحامد إلى غاية ما يتمناه.

نسخه ها:

9274 . تهران ، ملك: 817 ، آغاز: برابر نمونه ، نستعليق ، شمس الدين ، 1216ق ، رساله اول مجموعه ، «1پ ـ19پ» 19 برگ [فهرست ملك: 5/194].

1542 . رفع القلم فى بعض الأعياد(عربى)

از: حسن بن عبد الرحيم مراغه اى ( 1300 ق) ^۱

شرح و توضيح رواياتى است كه در آنها عنوان شده در بعضى عيدهاى اسلامى از گناهان مؤمنان ، رفع قلم مى شود. مؤلف اين روايت ها را به اين نحو تفسير مى كند كه چون در اين روزها مؤمنان بيشتر به طاعات و ولايات ائمه عليهم السلاممتوجه مى شوند ، پس گناهى از آنها سر نمى زند تا چيزى در نامه عمل آنها نوشته شود. او همچنين مراتب و نعم بهشتى را به ولايت و عذابهاى دوزخى را به دشمنى ائمه عليهم السلامتفسير مى كند.
[فهرست مرعشى: 3/77]