كتابى در بيان فضايل امام على عليه السلام است كه تعداد ابواب آن به عدد اسماى حسناى خداوند ، نود و نه باب است و خاتمه اى شامل دويست كلمه از كلمات أمير المؤمنين عليه السلام در حكم و مواعظ به ترتيب حروف تهجى دارد. شروع تأليف ذى قعده 980 ق و پايان آن صفر 981 ق در كربلا بوده است.
[الذريعة : 18/166 و 19/1 ؛ أعيان الشيعة : 4/272 ؛ روضات الجنات : 735] آغاز: الحمد للّه المتفضل المنان المتطول الحنان.
نسخه ها:
13967 / 1 . قم ، مدرسه فيضيه: 1913 ، آغاز: برابر نمونه ، نسخ ، زكريا بن على بن ابراهيم الخطى ، 2 جمادى الثانى 989ق ، 363 برگ [فهرست مدرسه فيضيه: 1 / 223].
13968 / 2 . قم ، مدرسه حجازيها: 146/57/8476 ، آغاز: برابر نمونه ، نسخ ، محمد بن حيدر حسينى همدانى ، 26 جمادى الثانى 1033ق ، رساله پنجم مجموعه ، 113 برگ [فهرست مدرسه حجازيها].
2302 . كنز الواعظين(عربى)
از: محمد صالح بن محمد برغانى قزوينى (م 1275ق)
در فهرست چنين معرفى شده است:
«احاديثى كه در امر به معروف و نهى از منكر و مواعظ و آداب اسلامى از حضرات پيامبر اكرم و ائمه معصومين عليهم السلام روايت شده ، در اين كتاب در دو مقام گرد آورده شده و خواسته است كه كار را بر واعظان و اهل منبر آسان كند و روايتهاى مربوط را يك جا جمع آورى نمايد» .
[الذريعة : 18/169] آغاز: الحمد للّه رب العالمين ... لما فرغت من تأليف غنيمة المعاد و مسلك الراشدين و غيرهما تفكرت فى الباقيات الصالحات .
نسخه ها:
13969 . قم ، مرعشى: 5183 ، آغاز برابر نمونه ، فقط چند برگ اول كتاب موجود است ، نسخ ، محمد بن ميرزا محمد رضا تبريزى ، جمعه 15 رجب 1307ق ، رساله دوم مجموعه ، 12 برگ [فهرست مرعشى: 13 / 387].