[ جهات افضليت حضرت عبدالعظيم عليه‏السلام بر سادات ديگر ]

پس از اين جهت از تمام سادات افضل است ، از ايشان كه افضل شد به طريق اولى از

احتجاج مرحوم علاّمه با سيّد ناصبى

مرحوم سيّد جيّد قاضى نوراللّه‏ شوشترى ^۱ از مرحوم علاّمه اعلى اللّه‏ مقامه ^۲ نقل فرموده است كه : در محضر سلطان محمّد خدا بنده با سيّد موصلى سنّى احتجاج فرمود ، يعنى آن ناسيّد سؤال كرد : به چه دليل صلوات بر غير رسول ( ص ) جائز است ؟ علاّمه فرمود :
« الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا للّه‏ِِ وإِنّا إِلَيهِ رَاجِعُونَ أُولئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِن رَبِّهِمْ »^۳ سيّد ناصبى سؤال كرد : چه مصيبتى به ايشان رسيد ؟ فرمودند : مصيبتى اعظم از اين نمى‏شود كه مانند تو فرزندى دارند كه بعضى از منافقين را بر وى ترجيح مى‏دهى ! پس سلطان و حاضرين خنديدند .
و بعضى از فضلاء اين دو بيت را خوش گفته‏اند :


اِذِ الْعَلَوىُّ تابَعَ ناصِبيّاًبِمَذْهَبِهِ^۴فَما هُوَ مِنْ اَبيهِ
وَكانَ الْكَلْبُ خَيْراً مِنْهُ طَبْعاًلاَِنَّ الْكَلْب طَبْعُ اَبيهِ فيهِ^۵
پس راضى نشويد اعمال قبيحه صادره از شما ، ماها ، رعايا را منصرف و منحرف از سيادت كريمه و نجابت عظيمه نبويّه نمايد .

اشعار ابوحنيفه در مدح ذرّيه طاهره

و اگر چنين است مودّت شماها لازم نيست و حقّى بر ما نداريد بلكه خلاف آن مأمورٌ به ما بندگان است ، و إلاّ اين امّت را عقيده از ابوحنيفه معروف زياده است كه گفت :
حُبُّ الْيَهُودِ لآِلِ مُوسى ظاهِرٌوَوِلاهُمُ لِبَنى أخيه بادِ
وَاِمامُهُمْ مِنْ نَسْلِ هاروُنَ الاُْولىبِهِمُ اقْتَدَوْا ولِكُلِّ قَوْمٍ هادِ
وَكَذا اَلْنَصارى يُكرِمُونَ مُحِبَّهُلِمَسِيحِهِمْ نَجْراً مِنَ الْأَعْوادِ
فَمَتى يُوالى^۶آلَ أحمدَ مُسْلِمٌ
قَتَلُوهُ أَوْ سَمُّوهُ بالإلْحادِ
لَمْ يَحْفَظُوا حَقَّ النَّبِىِّ مُحَمَّدٍ
فى آلِهِ وَاللّه‏ُ بِالْمِرْصادِ^۷
خلاصه ، ارتباط و انتساب سادات به سيّد كائنات صلى‏الله‏عليه‏و‏آله يا به جهت ارث نسب است يا به واسطه كمالات معنويّه است ، معنى اوّل كه مُلقى ^۸ شد اولويّت علمى و عملى بايد خواست .
پس گفته مى‏شود : بعضى از ارحام و اقارب حضرت رسول صلى‏الله‏عليه‏و‏آله از بعضى ديگر از جهت علوم و حكم و معارف دينيّه برترند و بهترند ، و از اين راه مرتبط‏اند با آن جناب صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ، و با خداوند سبحان ، و اين ارتباط از براى غير سادات هم جائز است ، يعنى هر كس آن بزرگوار را متابعت نمود فى الحقيقة به ساحت نبوى صلى‏الله‏عليه‏و‏آله قرب معنوى دارد و محبوب خداست كما قال اللّه‏ تعالى « فَاتَّبِعُونِى يُحْبِبْكُمُ اللّه‏ُ »^۹ و هر يك از سادات متابعت حضرت رسول صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهرا نمود از براى او دو اجر است و معنى تبعيّت آن جناب صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهامتثال امر و حكم امام زمان اوست .