خير البرية » .
هجدهم : دعاء اطفال ذريّه نبويّه صلى‏الله‏عليه‏و‏آله را وعده اجابت داده‏اند ، و كراراً تجربه شده ، و حق همين است .
نوزدهم : هر آنكه منكر حق ايشان است صلاة و عبادات ديگر وى مقبول نيست .
بيستم : بعد از قرآن مقام ايشان است و كسى نزديكتر از ايشان به قرآن نيست .
بيست و يكم : بر تمام اولين و آخرين تفضيل دارند به دليل آيه كريمه « إِنَّ اللّه‏َ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحاً وَآلَ إِبْرَاهِيمَ » ¹ مراد از آل ابراهيم ، آل يس و آل محمّد صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهاست ، و اصطفاء و اجتباء اختصاص دارد به ايشان غير از اشخاص مخصوصين .
بيست و دوّم : از براى محسنين از سادات دو اجر است چنانكه از براى مسيئين از ايشان نيز دو عقوبت ، چنانكه صدوق در « اعتقادات » ² خود فرمود : « وَاعْتِقادُنا فِى المُسى‏ءِ مِنْهُمْ أنَّ لَهُ ضِعْفَ العَذابِ وَفِى المُحْسِنِ مِنْهُمْ أنَّ لَهُ ضِعْفَ الثَّوابِ » .
بيست و سوّم : فرداى قيامت مسيئين از سادات به محسنين بخشيده مى‏شوند و ايشان را به حضرت رسول صلى‏الله‏عليه‏و‏آله مى‏بخشند ، چنانكه در دعاء حضرت خاتم انبياء صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهعرض مى‏كند : « اللَّهُمَّ إنَّهُمْ عِتْرَةُ رَسُولِكَ فَهَبْ مُسيئَهُمْ لِمُحْسِنِهِمْ وَهَبْهُمْ لى » ³ .
بيست و چهارم : سادات بعد از حضرت رسول صلى‏الله‏عليه‏و‏آله و ائمّه طاهرين عليهم‏السلام به بهشت مى‏روند و كسى نتواند تقدّم جويد ، و اين حديث شريف است : قال رسولُ اللّه‏ صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهلعلىٍّ عليه‏السلام : « أما تَرضى أنَّكَ مَعِىَ فِى الجَنَّةِ وَالحَسَنَ وَالحُسَيْن (ع) ، وَذُريّاتُنا خَلْفَ ظُهُورِنا ،

نعم ما قيل :


يا نَفْسُ لا تَمْحِضى بالنُّصحِ مُجْتَهِداًعَلَى المَوَدَّةِ إلاّ آلَ ياسينا ¹
پانزدهم : علامت زنا و نفاق و فرزند حيض بودن را از عداوت و عناد به ايشان بيان كرد و فرمود : « دشمن ايشان دنس ملصق است » ² .
شانزدهم : بنا بر خبرى كه در كتاب « معانى الأخبار » ³ است حضرت صادق عليه‏السلامفرمودند : « ولد الزّنا را علاماتى است :
اوّل : بغض ما اهل بيت است .
دوّم : ميل كردن به حرامى است كه از او خلق شده .
سوّم : استخفاف به دين است .
چهارم : سوء محضر است ، يعنى حاضر شدن و بد سلوكى نمودن اوست با مردم در مجالس ، پس هر كس چنين است به فراش غير پدرش متولد شده است .
پنجم : مادرش در وقت حيض به او حامله شده باشد » .
هفدهم : حضرت رضا عليه‏السلام فرمودند : « قبّره را دشنام نگوئيد ، به اطفال ندهيد تا بازى كنند با آنها ، از آنكه تسبيح بسيار مى‏گويد و تسبيح اوست : « لَعَنَ اللّه‏ُ مُبْغِضى آلِ مُحَمَّدٍ » ⁴ .
و أيضاً هدهد مى‏خواند ـ و به روايتى به بال وى نوشته شده است ـ : « آلُ محمَّدٍ خَيْرُ البَريَّةِ » ⁵