و زيدى ما را دشمن است » .
اين بنده عرض مى‏كند : آيه « عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ * تَصْلَى نَاراً حَامِيَةً » در حق ناصبى است ^۱ ، و نصب به معنى عداوت است چنانكه فيروزآبادى در « قاموس » ^۲ گفته است : اهل النّصب المتدينون ببغضة علىٍّ لأنّهم نَصَبُوا لَهُ اى عادُوه .
بناءً على هذا ، زبان جسارت را در حقّ عموم سادات از دعات و غير ايشان جز فرقه‏اى كه منسوبند به زيد و آنها را زيديّه مى‏گويند بايد بست از آنكه خروج ايشان شايد مانند زيد باشد ، يعنى مردم را به رضاء آل محمد صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهدعوت نمودند ، و معلوم است اولاد رسول صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهجز ائمّه طاهرين عليهم‏السلام عصمت نداشتند ، و از كجا سادات دعات نفى امامت از امامان شيعه كرده باشند و بر اين طريقه مرده باشند .
بلى ، جماعتى بعد از شهادت زيد طريقه زيد را براى خودشان مذهبى مستقلّ قرار دادند ، و از ائمّه طاهرين عليهم‏السلام منحرف شدند ، و مذهب زيد بن على فى الحقيقه بر اين طريقه نبوده است .
پس براى آنكه زيد خروج فرمود و ايشان تقيّه كردند و در خانه نشستند و خروج ننمودند ، مناط و مدارشان بر عمل زيد و يحيى و محمد صاحب [نفس] زكيّه و ابراهيم قتيل باخمرى و امثال آنها شد .
و اين مسألت داعى ناشى از فرمايش امام است كه صريحاً ما را نهى فرمود از مذمّت كردن سادات سيّما شرار ايشان به بيانى كه عنقريب ذكر مى‏شود ، پس سادات را از زيديّه خارج كن و هر چه خواهى در مذمّت زيديّه بگوى .

چهارم : يعقوبيّه .
پنجم : عقبيّه .
ششم : ابتريّه ، و آنها بسيارند .
هفتم : جويريّه ، و آنها اصحاب سليمان بن جويرند .
هشتم : يمانيّه ، و آنها اصحاب محمد بن يمانى كوفى‏اند .
و در كتاب « صراط المستقيم » ^۱ زيديّه را سه قسم دانسته است : سليمانيّه ^۲ و صالحيّه و جاروديّه . و دو طايفه اوّل و دوّم قائل‏اند به امامت شيخين . و گويند : على عليه‏السلام راضى شد به خلافت آنها . طائفه سوّم تبرّى مى‏جويند ليكن در امام عصمت و نصّ جلى را شرط نمى‏دانند ، خَذَلَهُمُ اللّه‏ُ جميعاً !

در فرق بين ناصبى و زيديّه

پس طايفه زيديّه مطعون و ملعون‏اند و بر ذمّ ايشان حديثى كه در « روضه كافى » ^۳ است كفايت مى‏نمايد : عبداللّه‏ بن مغيره خدمت حضرت موسى بن جعفر عليه‏السلام عرض كرد : من دو همسايه دارم يكى ناصبى است ـ يعنى دشمن امير مؤمنان عليه‏السلام است ـ ، و يكى زيدى است و من ناچارم در معاشرت آن دو نفر ، آيا با كدام يك بيشتر معاشرت نمايم ؟ فرمودند : « هر دو در تكذيب خدا و كتاب خدا مساوى‏اند ، و كسى كه اسلام را به عقب سر خود بيندازد مُكذِّب است به تمام قرآن ، و خداوند در قرآن تعيين فرموده است امام را « إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللّه‏ُ وَرَسُولُهُ . . »^۴ الى آخر الآية .
اما فرق بين ناصبى و زيدى آن است : ناصبى دشمن داشته است امير مؤمنان عليه‏السلامرا ،