مطلب سوم:در شرح حال زيد النّار بن موسى بن جعفر عليهماالسلام و مدفن وى

در شرح حال زيد بن موسى بن جعفر است و امامزاده زيدى كه در طهران مدفون است .
امّا زيد بن موسى بن جعفر عليه‏السلام معروف است در كتب نسّابين به زيد النّار ، از بهر آنكه در بصره خروج كرد و آتش در خانه‏هاى بنى عبّاس زد و هر كجا مى‏رسيد مى‏گفت : النّارَ النّارَ ، و نسل او از حسن و حسين محدّث و جعفر و موسى اصمّ است ، و از نسل حسين محدث ابن زيد النار ، زيد بن محمد بن زيد بن حسين مذكور است ، و از اعقاب زيد الناراند سادات بنو مكّار در مشهد اميرالمؤمنين عليه‏السلام ، و همچنين سادات بنو صعب .
و مرحوم صدوق طاب ثراه در كتاب « عيون اخبار الرّضا » در باب پنجاه و هفت چند حديث در باب زيد مذكور نقل فرموده است ^۱ از آن جمله :
چون زيد در بصره خروج كرد و منازل و املاك بنى عبّاس را آتش زد او را به اشاره مأمون گرفتند به خراسان آوردند . پس مأمون زيد را به نزد حضرت امام رضا عليه‏السلامفرستاد و گفت : اگر به جهت خاطر آن جناب نبود زيد را مى‏كشتم . حضرت رضا عليه‏السلام به زيد فرمودند : « تو را مغرور كرده است اقوال سخيفه اهل كوفه كه گفته‏اند كه : چون فاطمه زهراء عصمت داشت خداوند ذريّه‏اش را به آتش نمى‏سوزاند . مراد از ذريّه حسن و حسين عليهماالسلاماند آيا مى‏خواهى خدا را معصيت كنى و به بهشت بروى ؟ ! و پدرم موسى بن جعفر عليه‏السلام براى اطاعت خداوند به بهشت رفت ، تو آيا در نزد خداوند تبارك و تعالى از موسى بن جعفر عليه‏السلامعزيزتر و گرامى‏ترى ؟ ! پس تقرّب به خداوند از طاعت است نه از معصيت ، بد گمانيست كرده‏اى » .

و گفته‏اند : اگر شريف دزدى كرد و دست او را بريدند دست بريده او را بايد بوسيد .
پس اين بنده رو سياه كه رجائى جز شفاعت ذريّه طيّبه حضرت صدّيقه طاهره عليها سلام اللّه‏ ندارد عرض مى‏كند : اگر شرّى يا ظلم بر نفسى از سادات ظاهر شود به جهت طهارت طينت و ولادتشان منجرّ به توبه و مغفرت مى‏شود و سوء عاقبت براى كسى است خبث طينت و سريرت داشته باشد و بر عداوت و عناد اين فرقه حقّه بميرد .
و در حديث است كه حضرت رسول صلى‏الله‏عليه‏و‏آله فرمودند : « انّ اللّه‏ يُحِبُّ العَبدَ وَيُبْغِضُ عَمَلهَ ويُحبُّ العَمَلَ وَيُبْغِضُ بَدَنَه ، واعْلَمْ أنَّ لِكُلِّ عَمَلٍ نَباتاً وكُلُّ نباتٍ لا غِنى به عَنِ المياهِ وَالمياهُ مُخْتَلِفَةٌ فَمَا طابَ سَقْيُهُ طابَ غَرْسُه وَحَلَّتْ ثَمَرَتُه ، ومَا خَبُثَ سَقْيُه خَبُثَ غَرْسُه وَأَمَرَّتْ ثَمَرَتُهُ »^۱ يعنى : به درستى كه خداوند دوست مى‏دارد بنده‏اى را و دشمن دارد عمل او را ، و دوست مى‏دارد عمل بنده‏اى را و دشمن مى‏دارد بدن او را ، پس بدان هر عمل مانند گياهى است و هر گياهى لازم دارد آب را ، و آبها مختلف است ، پس هر آنچه آب دادن او خوب است كشت او خوب مى‏شود و ميوه‏اش شيرين مى‏گردد ، و هر آنچه خبيث است ميوه‏اش تلخ مى‏گردد .
خلاصه .


اين طايفه‏اند حق پرستانباقى همه خويشتن پرستند
اگر ايشان نباشند و نبودند دين و شريعت و اسلامى نيست از آنكه سادات نشانه‏ها و نمونه‏هاى پيغمبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهاند .
بيت


سَلامٌ على الاِسلامِ فَهوَ مودِّعٌاِذا ما مَضى آلُ النَّبِىِّ فَوَدِّعِ
فَقَدْنا العُلى وَالمَجدَ عِنْدَ افْتِقادِهِمْوَأَضْحَتْ عُروُشُ الْمَكْرُمَاتِ تُضَعْضِعِ