حضرت امامزاده زيد هر سال مىنمايند با كمال مواظبت و نهايت نظم و اطعام به فقراء و تكريم از طلاب در بعضى از تكاياى ديگر نمىشود ، خصوص مجمع روضه خوانى آن نقلى ديگر دارد .
خلاصه تقويت از دولت در تعيين موقوفه باعث ابقاء آن مىشود ، و ابقاء اين گونه املاك و اوقاف باعث ازدياد عمر و دوام دعاگوئى اهل دعاء است ، و منافع اين گونه امور و اعمال در دنيا و عقبى لا تُعَدُّ ولا تُحْصى .
و چون در اين مقام از حفظ موقوفه و وقف املاك يادى شد حكايتى كه واقعيّت دارد و خلافى در وقوع آن نمىرود همانا ملك وقفى است كه مرحوم ميرزا نبى خان مشهور به امير نمود ، و مجمل از مفصّل آن را در اين عنوان مىنويسم براى خوانندگان فائده كثيره دارد :
[در خواب ديدن مرحوم شيخ عبدالحسين طهرانى طاب ثراه]
مرحوم شيخ اجلّ العلاّمة الرّبانى شيخ عبدالحسين طهرانى ـ رَفَعَ اللّهُ مقامَه فِى الدّارين ـ فرمود : چون مرحوم ميرزا نبى خان وفات نمود ، براى سابقه دوستى كه با وى داشتم و از حالات وى مطّلع بودم مىخواستم او را در خواب ببينم كه بر او چه گذشته است و چه مىگذرد ، شبى در عالم رؤيا ديدم در باغها و عمارات عاليه جنان تفرّج كنان راه مىروم ، و كسى است با من كه صاحب هر يك از قصور و عمارات را مىشناسد و مىشناساند ، تا آنكه به قصرى رسيدم و از صاحب آن جويا شدم . گفت : اين قصر از آنِ ميرزا نبى خان است كه از خواصّ خدّام مرحوم محمد شاه قاجار بود ، اگر مىخواهى شخص او را ببينى اكنون نشسته است .
چون نظر كردم در تالارى او را نشسته يافتم ، چون مرا ديد بر همان عادت و رسمى كه در حيات خود با من داشت برخاست و مرا در صدر مجلس جاى داد ، و من متفكّر و متعجّبم از علوّ مقام وى با آنكه مُنْهَمِك در معاصى بود ، گويا بالفراسة دانست گفت : اى
