و بيان صاحب كتاب «عمدة الطالب» در حق جماعت كوكبيّه ، و اختلافى كه در حقّ امامزاده حمزه است ، و امامزادگانى كه موسوم به حمزه‏اند و به رى و شهرهاى ديگر آمدند و مدفونند ، و شرح نسب سلاطين صفويّه كه از پدر از شيخ صفى الدين منتهى به موسى بن جعفر عليهماالسلام است و از طرف مادر به حضرت على بن الحسين مى‏رسد ، و نقل اجمالى از مرحوم شاه طهماسب ، و زيارت كردن حضرت عبدالعظيم را ، و عمارت طهران و آبادى اين حدود به واسطه مزار حضرت امامزاده حمزه ، و زيارت‏نامه‏اى از جامع اوراق است .

روح و ريحان نوزدهم

در احوال امامزاده عبداللّه‏ ابيض است بين طهران و مزار حضرت عبدالعظيم عليه‏السلام ، و شرحى
از حالت آن بزرگوار و اجداد كرامش تا حضرت على بن الحسين عليهماالسلام ، و زيارت نامه‏اى از جامع اوراق .

روح و ريحان بيستم

در شرح حال سيد شريف قاضى صابرونكى كه بالاى قريه يوسف آباد است ، و زيارت نامه‏اى از جامع اوراق است .

روح و ريحان بيست و يكم

در شرح حال امامزاده طاهر كه در جوار حضرت عبدالعظيم مدفون است ، و شرح احوال آبا و اجداد آن جناب تا زيد بن على بن الحسين عليهماالسلام ، و زيارت نامه‏اى از جامع اوراق .

روح و ريحان بيست و دويم

در شرح حال امامزادگانى كه به رى آمده‏اند از كتاب «منتقلة الطالبية» كه مؤلف آن

وفات :

صاحب «جنة النعيم» در طلوع فجر روز جمعه 21 ربيع المولود ^۱ 1313 هجرى قمرى در مشهد مقدس رضوى به مرض استسقاء دار فانى را وداع گفت ، و به روح و ريحان دائمى شتافت ، ومطابق وصيت خودش ، در بقعه شيخ بهائى كه در جوار بارگاه رضوى معروف است مدفون گشت . مدت عمر بابركت اين عالم ، 58 سال بود .
در مكارم الآثار ^۲ مى‏گويد :
وى در شاه‏نشين غربى بقعه شيخ بهائى دفن شده و اثر قبرش از زمين نمايان نيست لكن سنگ لوحى بر ديوار بالا سر او نصب است .
كجورى هنگام تأليف جنة النعيم ( سال 1295 ) در سن چهل سالگى بوده ، چنانچه در مقدمه عربى كتاب مى‏گويد :
انى مع فناء الانية عمرت أربعين سنة . .
وى در 17 محرم سال 1313 به قصد زيارت حضرت ثامن الحجج عليه السلام از تهران راهى مشهد شده و پس از اقامتى دو ماهه در همانجا درگذشت .
برادرش در زبدة المآثر چنين مى‏گويد :
العجب كل العجب ! با وجود محبوبيت نزد رجال ملت و اولياى دولت و مطاعيّت بر اهل مملكت چنان جذبات ربوبيّت جذبش نمود كه در هفدهم شهر محرم كه ايّام عزا و تعزيت بود از خدمت به شريعت ، عازم قرب رحمت حضرت الوهيت گرديد ، نداى منادى حق را به گوش دل شنيد ، وهر چه عيون ملّت و اركان دولت مذاكره موانع و تذكار روادع مى‏كردند و مقتضيات انصراف و موجبات انحراف را نقل مى‏نمودند به سبب حديثِ صدقْ تحديثِ «حب الوطن من الإيمان» جلوه محبوبيت ارض خراسان كه «روضة من رياض الجنة» است نزد آن زبده اهل ايقان بيشتر مى‏گرديد و دو چندان از ميل ملتمسين شوق مسافرت و عشق زيارت زيادتر مى‏شد . آخر الامر فرمود : خداوند از استخاره «جنات تجرى من تحتها الانهار»

روح و ريحان هفدهم

در اقوال مجتهدين كه از جلالت قدر حضرت عبدالعظيم ذكر فرموده‏اند ده نفر از ايشان را ياد كرده و مى‏نويسد :
اوّل : مرحوم صدوق است .
دوّم : مرحوم صاحب بن عباد است .
سوّم : صاحب كتاب «عمدة الطالب» است .
چهارم : مرحوم سيد مرتضى و شرحى از مقامات و زحمات او است .
پنجم : مرحوم شيخ حر عاملى است .
ششم : از يكى از كتابهاى رجال است .
هفتم : مرحوم مير داماد است ، و آنچه در «رواشح سماويه» فرمود ، و بيانى در توثيق حضرت عبدالعظيم است و معنى آن ، و عدم توثيق علماء اعلام مرحوم صدوق را از براى احترام .
هشتم : مرحوم مجلسى عليه الرحمه است .
نهم : سيّد فاضل سيد شدقم حسينى در كتاب «لبّ الألباب» .
دهم : صاحب كتاب «منتقلة الطالبيّه» است .

روح و ريحان هيجدهم

در شرح حال سيّد جليل امامزاده حمزه موسوى است ، و اختلافى كه در عدد اولاد حضرت موسى بن جعفر عليهماالسلام است ، و در اينكه اولاد آن جناب سه قسمند ، و نسب مرحوم سيّد مرتضى كه منتهى به آن جناب مى‏شود ، و حكايتى از مرحوم سيد مرتضى ، و ساداتى كه در ولايات نسبشان به آن بزرگوار منتهى است ، و نسب مرحوم حاجى سيّد محمد باقر رشتى ، و مجملى از حال وى ، و آنچه از انساب خود در كتاب «مطالع الانوار» مرقوم فرمود ،