و أيضاً مروى است : حضرت صادق عليه‏السلام به ابان فرمود : « ناظِرْ أهلَ المدينَةِ فإنّى اُحِبُّ أن يَكُونَ مِثلُكَ مِن رُواتى وَرِجالى »^۱ .
و داعى عرض مى‏نمايد : با جلالت قدر و علوّ منزلت ابان بن تغلب حضرت صادق عليه‏السلاممى‏فرمايند : « احاديثى كه از من روايت مى‏كند از او بشنويد و روايت كنيد » وليكن در حديث ابا حمّاد رازى است كه : « تمام معالم دين خود را از حضرت عبدالعظيم عليه‏السلام اخذ كن » ، و اين حديث اعمّ و اشمل است .
و حديث « واَفْتِ الناسَ » همان نقل احاديث و اخبار ائمه اطهار است ، نه فتوائى كه بين العلماء اكنون مصطلح است .

در شرح حال يونس بن عبد الرحمن و فضايل وى

و سوّم يونس بن عبدالرحمن ابو محمد است ، و آن بزرگوار از وجوه اصحاب و خاصّه احباب و وكيل حضرت ابو الحسن على بن موسى الرضا عليه‏السلام بود .
و در كتب رجال مسطور است : شخصى از حضرت رضا عليه‏السلام سؤال كرد : انّى لا ألقاكَ فى كُلِّ وقتٍ فَمِمَّن آخُذُ مَعالِمَ دينى ؟ قال : « خُذْ مِنْ يُونُسَ بْنِ عَبْدِالرَّحمن »^۲ يعنى : من همه وقت نمى‏توانم خدمت شما مشرف شوم و اخذ مسائل دينيه كنم ^۳ ، فرمودند : « از يونس بن عبدالرحمن اخذ نما » .
وايضاً مرويست : « وكان الرضا عليه‏السلام يُشيرُ اليه فى العِلمِ وَالفُتيا »^۴ .
و أيضاً مرويست : « علم ائمه منتهى به چهار نفر شد : اول سلمان فارسى ، دوم جابر ،

از ابان است .
و در زمان حضرت صادق عليه‏السلام وفات كرد در سال يكصد و چهل بعد از هجرت ^۱ . چون خبر وفات ابان را به آن جناب دادند فرمودند : « لقد أوجَعَ قَلبى مَوتُ أبان » يعنى : « دل مرا به درد آورد مردن ابان» ^۲ .
و أيضاً در كتاب مسطور است كه ابان بن عثمان گفت : حضرت صادق عليه‏السلام فرمودند : « ابان بن تغلب از من سى هزار حديث روايت كرده است ، شما آن احاديث را از وى روايت كنيد » ^۳ .
و أيضاً مروى است : شخصى ^۴ خدمت حضرت صادق عليه‏السلامشرفياب شد ، چون خواست آن جناب را وداع كند و مفارقت نمايد عرض كرد : استدعا دارم به من توشه و زادى مرحمت نمائيد . فرمودند : « ائتِ أبانَ بن تَغلِب فانّه قَدْ سَمِعَ مِنّى حَديثاً كَثيراً فَما روى عَنّى لَكَ فاروِ عَنّى »^۵ ، يعنى : « برو به نزد ابان كه وى حديث بسيار از من شنيده است ، پس هر چه از من روايت كرد همان را روايت كن » .
و از اين حديث معلوم است وثوق و اعتماد امام عليه‏السلام به وى ، و امرى كه در اخذ احاديث از او فرمودند نهايت اعتماد امام عليه‏السلام را مى‏فهماند .
و حديث « اجلس فى مَسجد^۶النّبى صلى‏الله‏عليه‏و‏آله . . »^۷ همان نشر فضائل و احاديث مرويّه از ايشان است .