و سنائى در مدح حضرت نبوى صلى الله عليه و آله هر دلى را مسرور دارد :
احسنت يا بدر الدّجىلبيك يا وجه العرب
اى روى تو سلطان روزاى موى تو سلطان شب
شمس الضحى ايوان توبدر ظلم ديوان[ تو ]
فرمان همه فرمان تواى مهتر عالى نسب
فردوس اعلا گوى توحكم تجلّى روى تو
اى در خم گيسوى توجانها همه جانان طلب
برنه قدم اى شمع دينبر شهپر روح الامين
كروبيانت بر يمينروحانيانت براست وچپ
در جان جانها دست كنچون نيست كردى هست كن
ما را زكوثر مست كنبس بود اين نار عنب
در خصايص حضرت رسول صلى الله عليه و آله از ثبوتيّه و سلبيّه اجمالاً
و حضرت رسول صلى الله عليه و آله را خصايصى بود ذاتاً و صفةً و خارجاً كه غالب آن متفّق عليه است ، و بعضى محل كلام است ۱ :
اوّل : وجوب مسواك كردن .
دويم : وجوب صلاة ليل و صلاة عيد و جمعه و نحر .
سوّم : اداء دين از آنكه بميرد و نتواند بدهد .
چهارم : وجوب مشورت با اصحاب .
پنجم : حرمت صدقه .