شام فرستاد باز يزيد به كوفه فرستاد ، آن ملعون عنيد گفت : أخْرِجوه عنّا حتى لا يَفتَتِنَ به أهلُها ، يعنى : بيرون كنيد اين سر مطهّر را تا در ميان مردم فتنه نشود .
پس در جوار اميرمؤمنان عليه السلام مدفون شد .
و كلينى در « كافى » ^۱ و شيخ طوسى در « تهذيب » ^۲ همين طور فرموده اند ^۳ .
و صدوق طاب ثراه فرمود : و اعتقادُنا ان أُلْحِقَ الرأسُ بالجسدِ ، يعنى : اعتقاد ما آن است كه سر به بدن ملحق شد ^۴ .
و از اين دو قسم خارج نيست ، بلكه در جوار اميرالمؤمنين عليه السلام بودن همان مصرع و مضجع شريف آن بزرگوار است ؛ از آن كه اجساد شريفه ايشان يكى است و متحدند و هر كجا هستند با هم اند و از يكديگر جدا نيستند ، سلام اللّه عليهم !
و اقوال ديگر از عامه و خاصه برابرى با اين دو قول نمى كند ، و حق همان است كه صدوق طاب ثراه و جمعى از قدماء علماء فرمودند .
و آورنده آن رأس مطهر نيز غير معيّن است : قولى هست حضرت رسول عليه السلام يا جبرئيل بردند آن سر مطهر را ملحق نمودند ، و قولى است به كوفه فرستادند به ميل خاطرخودشان ، و قولى است يكى از غلامان و دوستان اهل بيت عصمت آورد و ملحق نمود ، و قولى است حضرت على بن الحسين عليهماالسلام با خود آورد و به بدن شريف ملحق فرمود .

مى شد كه هر مخالف و مؤالف مشاهده مى نمود ، اما :



بر دل و جان ابو جهل عنودهيچ سود از گفته احمد نبود
« ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُمْ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ فَهِىَ كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً »^۱ .



دستشان كج پايشان كج چشم كجمهرشان كج صلحشان كج خشم كج
هر قدر كرامات و تلاوت سور و آيات از آن رأس مطهر مى شنيدند بر قساوت قلب ايشان افزوده مى شد ، « وَلاَ يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلاَّ خَسَاراً »^۲ .
و از نتيجه عمل عبيداللّه بن زياد و يزيد عنيد دندان شريف آن بزرگوار در مرتبه سوم ـ بنا بر نقل بلاذرى ^۳ در « تاريخش » ـ كوبيده شد به چوب مروان بن حكم در مدينه طيبه ، و اين اشعار از اوست :



يا حبَّذا بردُك فى اليَدينِولونُك الاحمرُ فى الخَدَّينِ
كأنّه باتَ بِمَسجدَيْنِ^۴شَفَيتُ منك النَّفسَ يا حُسيْنِ

اقوال عديده در مدفن رأس شريف جناب خامس آل عبا و قول حق

و از اين نقل معلوم مى شود آن رأس مطهّر را به مدينه طيبه بردند وليكن در « كامل الزياره » ^۵ منقول است كه : حضرت صادق عليه السلامفرمودند : چون آن سر را عبيداللّه بن زياد به