خون ، خداوند بى چون را ملاقات مى فرمايد .
و در وقتى كه محاسن شريفش خضاب به آن خون مطهر گرديد فرمود : « هكذا أَلْقى جدّى رسولَ اللّه صلى الله عليه و آله »^۱ .
و زمانى كه عبداللّه رضيع مشهور به على اصغر را دفن كرد جامه و بدنش را از خونش ملطَّخ نمود ^۲ .
و در اين مقام خاطر آوردم آخر فقره خطبه اى كه جناب امام حسين عليه السلام زمان خروج از مكه معظمه خواند : « مَنْ كانَ باذلاً مُهْجَتَه ومَوطِناً على لقاءِ اللّهِ فَلْيَرْحَلْ فاِنّى راحلٌ إن شاءَ اللّه تعالى »^۳ ، يعنى : هر كه مى خواهد خون دلش را بريزد و ببخشد در راه خدا و مهيا شود براى ملاقات وى پس فردا كوچ كند كه من مى روم .

در معنى « مهجه » و بذل آن و مراتب قلب است

و مراد از « مهجه » بضم ميم كه جمع آن مُهَج است خون دل است و گاهى از « مهجة القلب » تعبير به روح مى شود ^۴ .
و « نجيع » خون سياهى است كه در دل يا جوف اوست ^۵ .

است چنانكه آيت رحمتش به رنگ خضرت و بياض است تا بندگان آيت و نشان قهر و رحمتش را بشناسند و بدانند . اكنون شهادت جناب امام حسين عليه السلام سبب از براى قهر و غضب حق شد و آثار غضبش را در برّ و بحر عالم امكان همان به رنگ حمره و انقلاب بعضى از ماديات است به خون .
و در حديث است : « شهيد آغشته به خون ، فرداى قيامت با همان جامه خونين و رنگين برخيزد تا حضرت احديت بر قاتل وى غضب فرمايد ، و در مقام دادخواهى برآيد » .
پس خون اگر نبود غضب نباشد ، خون سبب است از براى ظهور غضب و همچنين آيات ديگر الهيّه كه بدين لون متلّون مى شوند غالباً بر اين سمت و علامتند .
عجالةً عرض اين بنده آن است : جناب خامس آل عبا اگر چه خود مظهر غضب نبود ، اما شهادت و ريختن خون گلويش سبب از براى قهر و غضب خداوندى گشت كه مردمان دانستند اينگونه آثار غضب براى شهادت وى مهيّا و مترتّب است .
و از اين جهت براى انتقام ريختن خون آن مظلوم فرمود : « وَمَن قُتِلَ مُظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَاناً فَلا يُسْرِف فِى الْقَتْلِ إِنَّهُ كَانَ مَنصُوراً »^۱ .
پس توان گفت : وضع عالم رجعت غرّاء براى مطالبه دم و براى سلطنت پادشاهى آن بزرگوار است ، و توان گفت اين آثار غضب باقى است تا وقتى كه خدايش خونش را طلب كند .
خلاصه در احاديث اهل البيت عليهم السلام مرويست : « قصرى كه در بهشت براى جناب سيد الشهداء ارواحنا له الفداء مقرر شده است به رنگ ياقوت احمر سرخ است و قبه اى كه در رجعت از براى آن بزرگوار زده مى شود از ياقوت سرخ است » .
و معروف است : ميل قلبى آن جناب هم به جامه سرخ بوده براى آن كه با بدن آغشته به