اَمْطَرَتِ السماءُ دماً وجِبَابُنا وجِرارُنا صارَتْ مَمْلُوَّةً دَماً » يعنى : آسمان خون گريه كرد به نحوى كه كوزه ها و خمهاى ما پر از خون شد .و قشيرى يكى از ايشان است ، در « تفسيرش » ¹ در ذيل آيه كريمه گفته است : « لمّا قُتِلَ الحسين عليه السلامبَكَتْ عليه السماءُ ، وعلامَتُها حُمرةُ اَطْرافِها » .و جمعى از علماء سنت و جمهورى از اهل جماعت ² بر اين فقره اذعان دارند و منكرى نيافتم .اما از كتب شيعه اماميه احاديث صحيحه كثيره است ³ .و در « كامل الزيارة » ⁴ منقول است كه رواى گفت : يكسال و نه ماه است آسمان را مانند علقه ـ يعنى : مانند پاره خون ـ مى ديديم و آفتاب ديده نمى شد .و أيضاً مرويست : « آسمان بعد از شهادت آن بزرگوار خاك سرخ باريد » ⁵ .
ودر كتاب « امالى » ⁶ مرويست كه : حضرت رسول صلى الله عليه و آله فرمودند در آخر خبر : « وَتَمْطُرُ السماءُ رماداً وَدماً ، وَيبكى عَلَيْكَ كُلُّ شى ءٍ حتّى الوُحوشُ فى الفَلَواتِ وَالحيتانُ فى البحارِ » .و از اين خبر معلوم است آسمان خاكستر و خون گريه كرد .
و در كتاب « كامل الزيارة » ⁷ است : آسمان بر يحيى بن زكريا خون گريه كرد و بر جناب

اخبار علماء عامه در ظهور حمرت در روز شهادت آن سيد مظلومان

اما از علماء عامه و مشاهير و نحارير ايشان كسى كه نقل كرده است ثعلبى است در ذيل آيه كريمه : « فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّماءُ وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِينَ » ¹ گفته است : اين سرخى كه با شفق است پيش از شهادت آن جناب نبوده است ، بعد از شهادت پيدا شد و عبارت اوست : « مُطِرْنا دماً بايّامِ قَتْلِ الحُسين عليه السلام » ² .
و يكى از علماء عامه نسوى است در « تاريخ » خودش نوشته است ، و عبارت اوست : « هذه الحُمرةُ فى الاُفُقِ مِن يَوم قَتْلِ الْحُسَين عليه السلام » ³
.
و يكى از علماء عامه ترمذى ⁴ است . صاحب « مناقب » فرمود : ترمذى گفت : اين سرخى در افق از روز شهادت آن جناب عليه السلامظاهر شد .و يكى از ايشان ابونعيم است در « دلائل النبوة » ⁵ گفته است : « لَمّا قُتِلَ الحُسين عليه السلام