در شرح حال حضرت باقر عليه السلام و حضورش به محضر يزيد و فرمايشات آن جناب عليه السلام

اما حضرت امام محمد باقر عليه السلام كه پنجم امام شيعيان است : كنيه اش أبا جعفر و اسم شريفش محمد و لقب اطهرش باقر است .
همانا اسم و لقبش از جانب جناب ختمى مآب صلى الله عليه و آله تعيين يافت كه حضرت رسول صلى الله عليه و آلهبه جابر بن عبداللّه انصارى فرمودند ^۱ : « يا جابر انّك تلقى رجلا من ولدى يقال له محمد اسمه اسمى يهب اللّه له النور والحكمة فاذا رأيته فاقرء منى السلام »^۲ .
و در روايت ديگر است : « ستُدرك وَلداً منّى اسمه اسمى [وشمائله شمائلى] يبقُر العلوم بقراً »^۳ .
و معنى « بقر » شكافتن است ^۴ .
و اسم مادرش فاطمه است معروفه به أمّ عبداللّه دختر حضرت امام حسن عليه السلام است .
پس آن بزرگوار علاوه بر آن كه علوى و فاطمى و حسينى است حسنى است أيضاً .
پنجاه و هفت سال از هجرت گذشته در روز سيم ماه صفر در مدينه طيّبه نبويه صلى الله عليه و آلهمتولد شد و پنجاه و هفت سال از عمر شريفش گذشت و هشام بن عبدالملك يا ابراهيم بن وليد آن جناب را زهر خورانيدند و در جوار عم بزرگوار و پدر والا تبارش مدفون گشت .

سوم : ابو الحسين زيد شهيد حليف القرآن است ، كه احوالش گذشت .
چهارم : حسين ذوالدمعه است ، و نسل او از يحيى است و از وى قاسم است و بنو المكارم به اين سلسله منسوب اند .
پنجم : عمر اشرف است و او را برابر عمر اطرف فرزند اميرمؤمنان عليه السلام اشرف خواندند از آن كه عمر اطرف از فرزندان فاطمه زهرا عليهاالسلام نبود و عمر اشرف كريم الطرفين و شريف ^۱ الجانبين است .
ششم : حسين اصغر است و وى كثير النسل بود و قاضى صابر ونكى مدفون در قريه ونك نزديك به طهران بواسطه ها از فرزندان اوست .
خوب است رفع زحمت نمايم از خوانندگان از آن كه مناقب آن جناب و مصائب وارده از خلفاء جائرين معاصرين وى از يزيد بن معاويه و مروان بن حكم و عبدالملك بن مروان ووليد عنيد لا تحصى است .
و نقش خاتم شريفش « خزى وشقى قاتِلُ الحسين عليه السلام »^۲ .
و در حديث ديگر است : « وما توفيقى الاّ باللّه »^۳ .
و از مواعظ شافيه مفيده آن بزرگوار است : « ايّاك والابتهاج بالذّنوب فانّ الابتهاج به أعظم من رُكوبه »^۴ .
يعنى : از گناهى كه كرده اى مسرور نباش كه خوشحالى به گناه بدتر از گناه كردن است و گناه كار پشيمان اميد بخشش دارد .