و از اشعار آن بزرگوار است در طريق حج فرمودند :
نحن على الحوض ذوّاده۱نذودُ ونَسعَدُ رُوّادُه
فَما فاز من فازَ الاّ بناوَما خابَ مَن حبّنا زادُه
فَمَن سَرَّنا زادَ مِنّا السُّروروَمن ساءَنا ساء ميلادُهُ
وَمَن كانَ غاصِباً حَقَّنا۲فَيَومَ القيامة ميعاده۳
در معنى اشعار حضرت باقر عليه السلام است
و « ذوّاد » در اين شعر مشتق از ذود به ذال است و آن به معنى طرد و به فارسى راندن است كما قال اللّه تعالى : « وَوَجَدَ مِن دُونِهِمُ امْرَأَتَيْنِ تَذُودَانِ »۴ همانا حكايت دختران حضرت شعيب عليه السلام است و گوسفندان ايشان .
و بعضى اين عبارت را از زود گرفته اند ـ به زاء اخت الراء ـ و صواب وجه اول است ۵ ، و « ذاده » نيز از ماده اول است ، و آن به معنى حمايت است ، و « روّاد » در مصرع ثانى از شعر اول جمع رائد است چون زوّار و زائر .
و روّاد ۶ كسى است از قومى در بيابان جلو رود براى يافتن آب و جاى نيك و مواردى كه آب در آن است براى بينائى كه دارد .
ملخص معنى آن است : ما بر حوض كوثريم جمعى را مى رانيم و جمعى را هدايت و حمايت كرده مى خوانيم پس هر آن كس فائز شود به جهت ما است و هر آن كس توشه آخرت خواهد از دوستى ما است ، پس مسرور كننده ما اهل بيت سرور دائم بيند و آن كس
1.در ينابيع المودة : رواده .
2.در ينابيع المودة : « كاتمنا فضلنا » در جواهر : « غاصبنا حقنا » .
3.ينابيع المودة ۳/۱۳۶ به نقل از جواهر العقدين ۲/۲۵۸ ـ ۲۵۹ .
4.قصص : ۲۳ .
5.وجه سومى هم محتمل است كه « روّاده » باشد چنانچه در بعضى از منابع آمده است .
6.مناسبتر آن است كه بگويد : رائد كسى است . . يعنى به صيغه مفرد .
