بد ما را بخواهد ولادت او بد است و غضب كننده ما وعده گاهش در قيامت است .
قصيده جيده در مدح حضرت باقر عليه السلام و فرزندان آن جناب
و در مدح حضرت ابا جعفر امام محمد باقر عليه السلام يكى از شعراء قصيده جيّده اى گفته است ، بعضى از آن قصيده را خوب است بنويسم ، و هى هذا :
عَرِّجْ على طيبة وانزِل بِهاوَقِفْ مَقامَ الضارع الصّاغِر۱
وابلِغْ رَسول اللّه خَير الوَرى
عَنّى فى الماضى وَفى الغابِر
سلام عبد خالص حبّه
باطنه فى الصّدق كالظاهر
عرِّج۲على أرض البقيع الذى
ترابُه تَجلو۳قَذى الناظر
وَبلغن عنّى سُكّانه
تحيّةً كالمثل السائر
قوم هم الغاية فى فضلهم
فالأول السابق كالآخر
واشرقت فى المجد اجسادهم
اشراق نور القمر الباهر
بَدى بهم نور الهدى مُشرقا
وميّز البرّ من الفاجر
كم لى مديح فيهم۴شايعٌ
وهذه تختصّ بالباقر
امامُ حقٍّ فاق فى فضله الـ
عالم من بادٍ ومن حاضر
ما ضرّ قوماً غصبوا حقّه
والظلم من شنشنة الجائر
فرع زكى اصلاً واصلٌ سمى
فرع علاه الفلك الدائر
محمد الخير استمع شاعرا
لو لاكم ما كان بالشاعر
قد قصر المدح على مجدكم
وليس فى ذلك بالقاصر
يودُّ لو ساعده دهرهتقبيل ذاك المقبر الفاخر۵
اما فرزندان آن جناب به روايت ارشاد از ذكور و اناث هفت تن اند :
اول : حضرت صادق عليه السلام است كه مادرش ام فروه دختر قاسم بن محمد بن ابى بكر است .
دوّم : عبداللّه است كه با حضرت صادق عليه السلام از يك مادر است .
سوّم و چهارم : ابراهيم و عبداللّه است مادرشان ام حكم دختر اسيد بن مغيره ثقفى است .
پنجم و ششم : على و زينب مادرشان ام ولد است .
هفتم : ام سلمه است .
و هر يك را اعقاب كثيره است و در زمان منصور دوانيقى به حدود رى توجه كردند و غالباً شهيد شدند ، سلام اللّه عليهم اجمعين .
