235
روح و ريحان ج2

اما اولاد و فرزندان آن جناب سى و هفت تن بودند از ذكور و اناث و اگر كسى بخواهد حالات فرزندان آن جناب را بنويسد مشروحاً كتابى مى شود آنچه منظور است در اين وجيزه غالباً ذَوى الاعقاب از اولادشان است .
و سيزده تن از اولاد حضرت موسى بن جعفر عليه السلام عقب گذاردند :
اوّل : حضرت رضا عليه السلام .
دوّم : ابراهيم مرتضى .
سوّم : محمد عابد .
چهارم : جعفر ، و اين چهار نفر كثير النسل شدند . و چهار نفر بالنسبه نسلشان وسط است :
اوّل : زيد النار .
دوّم : عبداللّه .
سوّم : عبيداللّه .
چهارم : حمزه . و پنج نفر ديگر نسلشان اندك است :
اوّل : عباس .
دوّم : هارون .
سوّم : اسماعيل .
چهارم : حسن .
پنجم : اسحاق . اما سائرين اگر عقبى داشتند به مرور ايّام منقرض شد .


روح و ريحان ج2
234

مصرع را من گفته ام بر اين بنويس و خودت مصرع ديگر را بگوى » :
« تَنّح عَنِ القَبيح فلا تَرِدهُ »
يعنى : از عمل بد دورى جو و بر او وارد مشو .
پس عرض كردم : « وَمَن اولَيتَهُ۱حَسَناً فَزِدهُ »
يعنى : اگر حسنه يا احسان مى كنى زياد كن . پس فرمود :
« سَتَلقى مِن عَدُوِّك كُلّ كَيدٍ »
يعنى : هر كيدى را از دشمن خود مى بينى . پس عرض كردم :
« اِذا كادَ العَدُوّ فَلا تَكِدهُ »
يعنى : دشمن اگر كيد كرد تو كيد مكن . پس حضرت صادق عليه السلام فرمودند : « ذُرِّيَّةً بَعْضُهَا مِن بَعْضٍ »۲ . ۳
و ايضاً از بيانات آن بزرگوار است در حديث مبسوط :



« أنت رَبّى اِذا ظمأتُ [اِلى]۴الماءِوَقُوتى اِذا اردت الطّعاما۵

1.ايلاء به معنى نعمت دادن است چنانكه در قصيده برده است : وجَلّ مقلد ما وليت من رتبوعز ادراك ما أوليت من نعم بناءً على هذا معنى آن است : هر آن كس را نعمت مى دهى زيادتى و احسان نما . ( حاشيه مؤلف رحمه الله ) . توضيح اينكه كلمه آخر ناخواناست و پس از آن نيز لفظى آمده كه خوانده نشد .

2.آل عمران : ۳۴ .

3.مناقب آل ابى طالب ۳/۴۳۴ ، بحار الانوار ۴۸/۱۰۹ ح ۱۰ .

4.از دلائل الامامة افزوده شد .

5.در دلائل الامامة طبرى : ۳۱۸ بصورت يك بيت شعرى نقل شده است كه ما نيز از آن پيروى كرديم ، نيز رجوع كنيد به : الاربعين شيرازى : ۳۸۲ ، قضيه بسيار جالب و خواندنى است ، و اجمال آن اينكه حضرت سطل آب از دست موسى بن جعفر عليهماالسلامدرون چاه افتاد . حضرت اين شعر را فرمودند . شقيق بلخى قسم مى خورد كه : پس از كلام آن جناب آب چاه بالا آمد . حضرت ظرف را پر كرده و وضو ساخته نمازگزاردند . . اصل قضيه را سبط ابن جوزى در تذكرة الخواص : ۳۴۸ ـ ۳۴۹ نقل كرده است .

  • نام منبع :
    روح و ريحان ج2
    سایر پدیدآورندگان :
    حسيني اشكوري، سيد صادق
    تعداد جلد :
    5
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1382
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 79758
صفحه از 447
پرینت  ارسال به