و معلوم است اين بيان اشاره به شهادت آن بزرگوار است . و اشعار ابوفراس نيز دلالت بر شهادت آن جناب مى كند :
بائُوا بِقَتلِ الرِّضا مِن بعد بيعَتِهِوَاَبصَرُوا بُغضَه مِن رُشدِهم وَعَمُوا
عِصابةٌ شَقِيَتْ مِن بَعدِ ما سَعِدَتوَمَعشَرٌ مَلَكُوا مِن بَعدِ ما سَلِموا
لا بَيعَة رَدعَتهُم عَن دِمائِهِمُوَلا يَمين وَلا قُربٌ۱ولا رَحِمُ۲
و خوب است قدرى از وضع عبادت امام همام على بن موسى عليه السلام از كتاب مسطور ۳ شرح دهم تا از كليّه عبادات آباء و ابناء كرام فخام آن سيّد انام هم مطّلع و آگاه باشى ؛ از آنكه انوار طيّبه ائمّه اثنى عشر بر طريقه واحده خداوند را ستايش مى نمودند .
در اعمال يوميّه و ليليّه حضرت رضا عليه السلام كه فوائد كثيره از براى كليّه عباد دارد
بدان رجاء بن [ابى] ۴ ضحّاك گفت : مأمور شدم آن جناب را از مدينه به خراسان بياورم از راه بصره و اهواز و فارس ، و مأمور بودم حالات آن بزرگوار را در شبانه روز مواظبت نمايم . قسم به خدا مردى را اتقى و اكثر ذكراً و اشدّ خوفاً للّهِ از آن سرور نيافتم .
چون صبح مى شد و اداء فريضه مى كرد در مُصلاى خود مى نشست و تسبيح و تحميد و تكبير و تهليل مى فرمود و صلوات بر محمّد و آل او مى فرستاد تا طلوع آفتاب آن گاه سجده طولانى مى فرمود تا آفتاب بلند مى شد پس روى به مردم مى كرد حديث و موعظه مى فرمود آن گاه تجديد وضوء كرده به مصلاّى خود مى آمد چون آفتاب مى گذشت شش
1.در مناقب : قربى .
2.مناقب ابن شهر آشوب ۳/۴۸۳ ، بحار ۴۹/۳۱۴ ، الغدير ۳/۴۰۱ .
3.عيون اخبار الرضا عليه السلام ۱/۱۹۴ ـ ۱۹۵ ح ۵ ، نيز رجوع كنيد به : مشكاة الانوار طبرسى : ۱۱۵ ، بحارالانوار ۴۹/۹۲ .
4.اضافه از عيون الاخبار است .
