وى دالّ است در كتاب « مدينة المعاجز » است .
و مرحوم سيّد قاضى نوراللّه شوشترى فرموده : نسب شريف سادات عظام رضويّه مشهد مقدّس منور و سادات رضويّه قم مجموع به ابى عبداللّه احمد نقيب قم ابن محمّد بن احمد بن موسى مبرقع بن الامام محمد تقى عليه السلاممنتهى مى شود ، و سيّد نقيب امير شمس الدين محمد كه به سيزده واسطه به ابى عبداللّه احمد نقيب قم مى رسد در زمان سلطنت ميرزا شاهرخ از مدينه قم به مشهد مقدس آمد ، و ميرزا ابوطالب مشهور از اولاد امجاد اوست.. الى آخره .
در شرح حال امام على النقى عليه السلام است
اما امام دهم جماعت اماميّه حضرت على بن محمد الهادى عليه السلام است ، كنيه شريف : ابوالحسن ، اسم مباركش مانند اجداد كرامش على ، لقب ممدوحش هادى است ، تولد آن جناب در ماه رجب المرجب ۱ در سال دويست و چهارده از هجرت گذشته ، و مدّت عمرش چهل و يك سال و شش ماه علاوه بوده است ، و معاصر بود با متوكّل باللّه به اصرار بسيار از جوار جدّ بزرگوارش به سرّ من رأى آمد ، و در همانجا مسموم شد و در خانه اش مدفون گرديد ، و اسم مادرش سمانه است و جاريه ام ولد بوده است .
و شيخ مفيد طاب ثراه فرمود : در مدينة الرّسول صلى الله عليه و آله نيمه ذى حجة الحرام در سال دويست و دوازدهم از هجرت حضرت هادى صلوات اللّه عليه و على آبائه متولد شد ، و در سر من رأى در سال دويست و پنجاه و چهارم وفات فرمود .
و يحيى بن هرثمة بن اعين آن جناب را از مدينه به سرّ من رأى آورد ، و سى سال هم امامت نمودند و از مآثر و مفاخر عظيمه آن بزرگوار تحمل كردن بر جسارتهاى متوكل است ، و بر سيره مرضيّه آباء و اجداد خود مشى نمودن سيّما اعمال منهيّه كه از وى در
