309
روح و ريحان ج2

زنند صفها از ايشان و كشته شود .
« كبش خروف » يعنى : مرحوم صفى ميرزا كه مرحوم شاه عباس اول او را كشت ، پس روز ديگر است كه خونخواهى مى كند مودى ۱ و هلاك مى شود كافر .
و مرحوم شاه صفى طاب ثراه در روز سلطنت خود خونخواهى مى كند از مرحوم صفى ميرزا كه كشته شد پس خاتم مأمول و امام مجهول كه صاحب شرف و فضل است از فرزندان تو ـ اى حسين ! ـ كه پسرى مثل او نيست قيام مى كند و ظاهر مى شود بين ركن كعبه و حطيم ، و آن محل خروج آن سرور است ، با جماعة قليله اى كه به عدد اصحاب بدراند بر جن و انس ، و نمى گذارد بر زمين از ارذل مردمان و ادنى ايشان ، و مراد از « ادنين » ايشان اند .

در بيان مرحوم مجلسى از اتصال دولت حقه به دولت صفويه

و بيان مرحوم سيد نعمت اللّه جزايرى

پس قيام قائم مأمول اشاره است به اتصال دولت صفويّه ۲ به دولت مهدويه على صاحبها الصلاة والسلام والتحية .
و مراد از خروج كننده از خراسان امراء ترك چنگيز خان و هلاكو خان است و مراد از « قائم منا بجيلان » شاه مؤيد شاه اسماعيل است ، و از اين جهت اضافه بخود فرمود كه از ما قائمى قيام مى كند ، و مراد از « ظهرت لولدى رايات الترك » همان فرزند اكرم اميرمؤمنان

1.كذا .

2.مى گويند : سلاطين صفويه دوازده نفر بودند به اين ترتيب : اول : شاه اسماعيل ابن سلطان حيدر ، دوم : شاه طهماسب ابن شاه اسماعيل ، سوم : شاه اسماعيل ابن شاه طهماسب ، چهارم : سلطان محمد ابن شاه طهماسب ، پنجم : حمزة ابن شاه سلطان محمّد ، ششم : عباس بن شاه سلطان محمد ، هفتم : شاه صفى بن سام ميرزا ، هشتم : شاه عباس ثانى قهور ، نهم : شاه سليمان صفوى ، دهم : جمشاه سلطان حسين بن شاه سليمان ، يازدهم : شاه عباس ثالث ، و دوازدهم : شاه طهماسب ثانى . انار اللّه براهينهم . ( حاشيه مؤلف رحمه الله ) .


روح و ريحان ج2
308

بنى اميّه و بنى عبّاس فرمودند : « اِذا قامَ القائمُ بخُراسان وَغَلبَ عَلى اَرض كُوفان وَسُلطان۱تَعدّى جَزيرة بنى كاوان وَقامَ مِنّا قائِمٌ بِجيلان وَاَجابَته الآبر والدَيلَم وَظَهَرتْ لِولدَى رايات التُركِ مُتفرقّات فى الاَقطارِ وَالحُرُماتَ وَكانوا بينَ هَناتٍ وَهَناتٍ اِذا خَرَبت البَصرةُ وقام اَميرُ الاِمرة » .
بعد فرمود : « اِذا جَهَرَتِ الاُلُوفُ وَصَفّتِ الصّفُوف۲وقُتلَ الكَبْشُ الخَرُوفُ هناكَ يَومُ الاخِر وَيثورُ الثائِر وَيَهلكُ الكافِر ، ثمّ يقَوُم القائِمُ المأمُول والاِمامُ المجهول له الشَرفُ وَالفَضلُ وهُو مِن وُلدك ـ يا حُسين! ـ لا ابنَ مِثلُه ، يَظهَرُ بين الرّكنين فى ذَرٍّ يَسير۳يَظهَرُ على الثَقَلَينَ ولا يَترُكُ فى الاَرضِ الاَدنين۴، طوُبى لِمَن اَدرَكَ زمانَه ولَحِقَ أَوانَه وَشَهِدَ ايّامَه . . » تمت الحديث ۵ .
اما معنى آن به نحو اجمال از اين قرار است ۶ : چون بايستد قائم به خراسان و غالب شود به زمين كوفان و پادشاهى تعدّى كند از جزيره بنى كان و آن جزيره هست نزديك بصره و برخيزد قائمى از ما به گيلان ، و او را اجابت نمايند اهل آبر ـ كه جماعتى از نزديكى هاى استرآبادند ـ و ديلم ـ كه اهل قزوين اند ـ ، و ظاهر شود از براى فرزند من علم هاى تركها به طريق تفرقه در اطراف آن و اماكن شريفه ، و مراد از « حرمات » امكنه شريفه است .
پس جنگها شود ، و مرا از « هنات و هنات » جنگهاى بزرگ است در وقتى كه بصره خراب شود ، و امير امرة برخيزد و در وقتى آشكارا شود هزاران [...] ۷ و بايستند و صفّ

1.در بحار و غيبت : « الملتان » و « ملتان » . توضيح اينكه : ملتان در حال حاضر از شهرهاى پاكستان مى باشد .

2.نسخه بدل : الصُنُوف . ( حاشيه مؤلف رحمه الله ) .

3.در كتاب غيبت و بحار : « فى دريسين باليين » .

4.در كتاب غيبت و بحار : « دمين » متن موافق با نقل بحار است ، شايد هم صحيح « دفين » باشد .

5.كتاب الغيبة ، نعمانى : ۲۷۴ ح ۵۵ ، بحار الانوار ۵۲/۲۳۶ ح ۱۰۴ ، معجم أحاديث الامام المهدى عليه السلام۳/۱۶ ح ۵۷۰ .

6.رجوع كنيد به : بحار الانوار ۵۲/۲۳۶ ـ ۲۳۷ .

7.در متن به اندازه كلمه اى سفيد مانده است .

  • نام منبع :
    روح و ريحان ج2
    سایر پدیدآورندگان :
    حسيني اشكوري، سيد صادق
    تعداد جلد :
    5
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1382
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 77896
صفحه از 447
پرینت  ارسال به