حضرت موسى و قارون رحم و قرابت تا سه روز بوده است چون بر وى غضب كرد و خطاب به زمين فرمود تا او را بگيرد ، پس قارون هر قدر فرياد : وا رَحِماه ! و قسم به حقّ رَحِم داد بر وى از فرط غضب ترحمى نفرمود و براى ترحّمى كه در زمان فرو رفتن به زمين به حضرت موسى عليه السلام كرد : خداوند بر او ترحّم كرد ، پس عرض كن : وا رحماه ! و مسألت نما با تضرّع و ابتهال تا بر تو رحم فرمايد .
خلاصه استشفاع و توسّل به هر يك از ائمه طاهرين سيّما حضرت قائم آل محمد صلى الله عليه و آلهلازم ، و خوب است آداب توسّل را عربى دان و فارسى خوان از « مزار بحار الانور » و كتاب « تحفة الزائر » بخوانند و بيابند بلكه مكلّف در كليّه عبادات شرعيّه موظفه و احكام الهيّه بايد متوجّه به امام زمان شود .

در معنى فقره اى كه در فقه الرضا مرويست و شبهاتى كه كرده اند

چنانكه در كتاب مستطاب « فقه الرضا » ^۱ مرويست : « در زمان تكبيرة الاحرام يكى از امامان را به نظر آورده آن گاه تكبير گويد » .
و كسى گمان نكند به مفاد آيه كريمه « فَمَن كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلاً صَالِحاً وَلاَ يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَداً »^۲ اين نيّت و قصد منافى با عبادت خالصه است .
جواب : اجمالاً گفته اند : اهل هر زمان بايد امام زمان و حجّت عصر خودشان را بشناسند و معالم و احكام از وى اخذ نمايند .
بنا بر حديث « من ماتَ و لم يَعرِفْ امامَ زمانه . . »^۳ محبّت و مودت و اطاعت امام به هر

يَجْزِى الْمُتَصَدِّقِينَ * تَاللّهَ لَقَدْ آثَرَكَ اللّهُ عَلَيْنَا وَإِن كُنَّا لَخَاطِئِينَ » ¹ . « يا مولانا استغفر لنا ذنوبنا اننا كنا خاطئين » .
و بگوى : اى آقاى من ! اى امام زمان ! اين مقام برادران يوسف است با آن جنايات كثيره حضرت يوسف صديق از ايشان گذشت ، و ماها جماعتى در خدمت تو و پدران تو غير مرضيّين هستيم و تو سزاوارترى به عفو و اغماض و شيمه شريف تو بر رحمت و كرم و تعطّف است .
و بخوان بر حضرت سلطان زمان و خليفة اللّه حكايت ترحم رحمة العالمين بر خواهر نضر بن حارثه را در وقتى كه كشته شد در يكى از جنگها خواهر نضر خدمت حضرت ختمى مرتبت صلى الله عليه و آله اين ابيات بخواند :



أبا محمد ولأنت نسل نجيبةٍمن قومها والفحل فحل معرقُ ²
ان كان يمكن ان تمنّ وربّمامن الفتى وهو المغيظ ³ المخنقُ
والعبد اقرب ان ⁴ وصلت قرابةواحقّهم ان كان عتق يعتقُ
خلاصه معنى آن كه : اى محمد ! تو از نسل زنى هستى كه در قومش نجيبه بوده است اگر ممكن بود منّت بر من مى گذاردى منّت جوانمردى هر چند با غيظ بوده اى ، و بنده نزديك تر است و سزاوارتر از آنكه آزاد شود و از كشته شدن نجات يابد .
آن بزرگوار فرمودند : « اگر اين ابيات را پيش از قتل برادرت مى خواندى هر آينه عفو مى كردم از او » .
باز مرحوم سيّد فرمود ⁵ : اى فرزند من ! بگو : اى آقاى من ! به ما رسيده است بين