و در كتاب « رفع الهُموم و الاحزان ودفع الغُموم والاشجان » ¹ كه از تأليفات احمد بن داود نعمانى است نقل شده : شخصى در خواب از حضرت رسول صلى الله عليه و آلهاستدعا كرد تا به وى دعاء فرج را تعليم كند . آن بزرگوار فرمودند : « بخوان : يا من لا يستحى من مَسألَتِه ! ولا يُرتجى العَفو الاّ مِن قِبَلهِ ! اشكو اِليكَ ما لا يَخفى عَلَيكَ ، واَسألُكَ ما لا يَعظُم عَلَيكَ ، صلِّ على محمد وآل محمد » .
عرض كرد : يا رسول اللّه ! من تنها بخوانم ؟
فرمود : « هر كس بخواند مطلوب و مقصود او انجاح مى شود » .
و مرحوم شيخ طبرسى از ² كتاب « كنوز النجاح » نقل فرموده است : ابوالحسن محمد بن احمد بن ابى الليث از دست خليفه فرار كرد و به مقابر قريش التجاء آورد حضرت حجة اللّه اعظم را در خواب ديد به وى اين دعا را تعليم نمود . چون اين دعا را خواند از كشته شدن نجات يافت ، و به بغداد آسوده مراجعت نمود :
« اللَّهُمَّ لَقَدْ عَظُمَ الْبَلاءُ وَبَرِحَ ³ الْخَفاءُ وانْقَطَعَ الرَّجاءُ وَانْكَشَفَ الْغِطاءُ وَضاقَتِ الْأَرْضُ وَمَنَعَتِ السَّماءُ وَ إِلَيْكَ يَا رَبَّ الْمُشْتَكى وَعَلَيْكَ الْمُعَوَّلُ فِى الشِّدَّةِ وَالرَّخاءِ .
اللّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّد أولى الامْرِ الَّذِينَ فَرَضْتَ عَلَيْنا طاعَتَهُمْ فَعَرَّفْتَنا بِذلِكَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنَّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلاً قريباً كَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَ قْرَبُ مِنْ ذلِكَ .
يَا مُحَمَّدُ! يَا عَلِىُّ! يَا عَلِىُّ! يَا مُحَمَّدُ! اكْفِيانِى فَإِنَّكُما كافِياىَ وَانْصُرانِى فَإِنَّكُما ناصِراىَ .

در فرمايش حضرت صادق عليه السلام به ابوحنيفه و اقرار او به جهل خود

و كراچكى در « كنز الفوائد » ^۱ روايت كرده كه ابو حنيفه با حضرت صادق عليه السلام غذا خورد ، چون آن بزرگوار دست كشيد فرمود : « الحمد للّه رب العالمين ، اللهم هذا منك ومن رسولك » ، يعنى : اى خداوند من ! اين نعمت از تو و از رسول تو است . ابوحنيفه گفت : اجعلتَ مع اللّه شريكاً ؟ !
يعنى : آيا با خدا شريك قرار دادى ؟
فرمودند : « ويلك ! خداوند در كتاب مجيدش فرمود : « وَمَا نَقَمُوا إِلاَّ أَنْ أَغْنَاهُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ مِن فَضْلِهِ »^۲ و در موضع ديگر فرمود : « وَلَوْ أَنَّهُمْ رَضُوا مَا آتَاهُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَقَالُوا حَسْبُنَا اللّهُ سَيُؤْتِينَا اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ »^۳ ، معنى آيه ثانيه آن است : اگر آنها راضى شوند به آنچه خدا و رسول به ايشان داده و بگويند ما را كفايت است زود است خداوند و رسول وى از فضل لايتناهى بدهند » .
ابو حنيفه گفت : قسم به خدا من گويا اين دو آيه را نخوانده بودم .
خلاصه شخصى از اهل صلاح نقل كرد در عالم رؤيا از عقب ديوار ، از كسى شنيدم مى خواند اين كلمات شريفه را و او را نمى ديدم : يا صاحب القَدَرِ والأقدار والهِمَمِ والمَهامِّ ! عَجِّل فَرَجَ عبدِك ووَليكِ والحجّةِ القائِم بِاَمرِك فى خلقِك واجعَلْ لَنا فى ذلك الخيرة ^۴ .
خوب است بدين مضامين بسيار مواظبت كنيم و ظهور نعمت وجود حضرت حجت را بخواهيم كه خير دنيا و آخرت در اين مسألت است .

در دعاء فرج است براى منتظران و دعاى ديگر